Benim Dünyam | Texting

1

Merhabalar. 😆

Nasılsınız? İyisinizdir inaşallah çünkü ben bomba gibiyim. 😆😆

Yeni bir hikayeyle geri döndüm hatta 1 tane daha yazmaktayım onu ne zaman yayınlarım bilmiyorum. 😊

Bu hikaye normal şartlarda bitmiş durumda fakat ben bu hikayeyi vote ve yorumlarınıza göre yayınlıycam. 😋

Bu bölüm için 100 vote 200 yorum istiyorum. Sizleri seviyorum ve bunu başaracağınıza inanıyorum. 🤗😀

İyi günler dilerim. ♥️ O zamaaaaannn başlasııınnnn. 😍😍😍😍

---

Bu hayatta galiba en güzel şey olan zengin olmam. Aslında dünyadaki herkes zengin. Peki ya zenginliğin elimize getirdiği bir şey var mı? HAYIR. Arabam, evim, bir kariyerim, büyük bir holdingim vardı. Ama mutlu muydum? HAYIR.

Elimdeki vasiyetnameye bakıyorum. Kimsem kalmamıştı bu dünyada; eşim, çocuklarım, annem, babam hiç kimsem. Gözümdeki yaşlarla tavandan aşağıya sarkan ipe baktım. Ne kadar yanlış olduğunu bilsem de bunu yapacaktım. Onları fazlasıyla özlemiştim. Artık bu özlemin bir sonu olmalıydı. Elimdeki kağıdı masanın üzerine koyarak sandalyenin üzerine çıktım. Boğazımdaki yumru yutkunmamı engelliyordu. Ağlamak istiyordum, hemde hıçkıra hıçkıra ama o düğüm bir türlü izin vermiyordu. Titreyen ellerimle ipi boğazıma geçirdim. Geriye sadece ayağımın altındaki sandalyeyi itmek kalmıştı.

🌷

Sabahın ilk ışıklarıydı. Korkmaz ailesi güne güzel başlamışlardı. Çocuklar şen şakrak bir şekilde anne ve babasının odasına doğru hem kıkırdayıp hemde seke seke girdiler. Annesi ve babası birbirlerine sarılmış uyuyorlardı. Asrın ve Aras birbirine bakıp kıkırdadı. İkisininde aklından aynı şey geçiyordu. Koşarak yatağa yaklaştılar ve tırmanarak ayak ucunda durup birbirlerine baktılar. Aras elleriyle üç işaretini verince ikiside anne ve babasının üzerine atladılar.

"UYAAANIN. UYAANIN."

Arya bir korkuyla kocasının kollarının arasından çıkmış üstlerlerinde zıplayan çocuklarına şaşkın şaşkın baka kalmıştı. Ulaş ise kızını çoktan gıdıklamaya başlamıştı. Kahkahaları tüm evi çınlatırken birden kapıları çalındı. Kapıyı çalan hizmetkarları Seda'ydı. Bütün herkes aniden kapıya bakınca uzun bir sessizlikten sonra sesini ayarlayan Seda konuşmaya başladı.

"Günaydın efendim. Kahvaltı hazır haber vermeye gelmiştim." Arya gülümseyerek oğluna ve kızına baktı. "Karınlar acıktı mı gençler?" Asrın ve Aras birbirine bakıp gülerek bağırındılar. "EVETT." Arya gülümseyerek kapıda duran Seda'ya baktı. "Geliyoruz güzelim. Çayları dök sen." Seda kafasıyla onaylayıp kapıdan kaybolunca Ulaş minik kızını bir koluna oğlunu da diğer koluna alıp yavaşça ayaklandı. "O zaman anne hazırlansın bizde kahvaltıya inelim nasıl olur?" İkizler babasının yanağını öpüp sarıldıklarında Arya'nın gözleri önünde muhteşem bir tablo oluşmuştu. Eşiyle bir kez daha gurur duyarken onlar çıkmış Arya da hazırlanmaya gitmişti. İlk olarak rutin haline gelen işlerini halledip kıyafet odasına girmişti. Devasa odasında siyah kalem eteğini, beyaz gömleğini ve siyah stilettolarını giyinip kahvaltıya indi.

Çocukları kendi hallerinde eğlenirken eşi ise elinde gazetesiyle baş köşede oturuyordu. Arya yerine geçip ekmeğine tereyağı ve bal sürüp ağzına bir lokma attı. Kenarda duran tabletini alıp hala daha çizmekte olduğu tasarımına baktı. Ünlü bir tasarımcıydı. Moda tasarımı okumuş büyük bir şirket kurmuştu. Hali hazırda eşiyle de bu vesileyle tanışmışlardı. Eşi onun ilk ortaklarındandı zaten son da olmuştu. Ulaş kıskanç bir eşti ve bu Arya'nın başına fazlasıyla dert açıyordu.