What's Up? 9 ✓

42.Bölüm (Gidiyorum)

Çekinerek abimin odasına girdim. Minseok yeni gittiği için masadaki kağıtları henüz toplamamıştı. Bakmaya çalışırken aceleyle toplayıp gülümsedi.

"Ne oldu ufaklık?"

"Seninle özel bir şey konuşmam gerek."

"Aşk meselesi mi?"

"O da var tabi.."

"Ne?"

"Kızdın mı?"

"Kızmadan önce seni dinlemeyi düşünüyorum."

Önce uzun uzun üniversite konusunu konuştuk. Bana gidebileceğim kursları bile önerdi. Onun gibi birine sahip olduğum için şanslı hissediyordum.

Sohbetimiz bitince sıkıca sarılıp kapıya ilerledim. Tam çıkacağım sırada seslendi.

"Sehun dur."

"Huh? Ne oldu?"

"Madem bunu ilk benimle konuştun, ben de sana bir şey anlatayım."

"Nedir?"

"Ben gidiyorum Sehun."

"N-ne? Nereye?"

"Minseok'la uzun zamandır araştırıyoruz. Yurtdışında bazı üniversitelere başvurduk."

"B-beni bırakacak mısın?"

İstemsizce gözlerim dolmuştu. Her ihtiyacım olduğunda etrafımda olan abim gideceğini söylüyordu. Hem de aniden..

"Gel buraya."

Sımsıkı sarılıp saçlarımı okşadı.

"Gitmesen?"

"Eğitimime devam etmek istiyorum Sehun. Bunu iyi bir okulda yapmalıyım."

"Ama ben ne olacağım?"

"Aslında.. Benimle gelebilirsin. Üçümüz birlikte yaşarız."

"Gerçekten mi?

"Ailemizle konuşur izin alırsak neden olmasın?"

"Anladım.. Ben odama gideyim."

"Hiçbir yere gidemezsin ufaklık."

"Neden?"

"Şu aşk meselesi nedir?"

"Şey.."

"Dinliyorum."

"Biri var.. Sen de biliyorsun.."

"Şu mesaj atan kişi?"

"Evet.."

"Hislerin mi var?"

"Sanırım.."

"O da ne demek?"

"Şey.. Çok tatlı seviyor~"

"Adı ne?"

"Bilmiyorum."

"Doğru mu duydum?"

"Evet ama yine de ondan etkilenmeye başladım."

"Baekhyun'la olanları unutma Sehun."

"Unutmuyorum abi."

"Gerçek bir aşk istiyorsan kalbine dokunan kişiyi bulmalısın ve her koşulda ona karşı sabırlı, fedakar, anlayışlı olmalısın."

"Aslında ona henüz bir itirafta bulunmadım."

"Sevgili değilsiniz yani hm?"

"Etrafımda bir yerlerde. Yani beni izliyor. Eğer karşıma çıkarsa kalbini kabul etmeyi düşünebilirim."

"Hep yanında olacağım."

"Teşekkür ederim."

Bir kez daha sıkıca sarılıp odama gittim. Kendimi yatağa bırakıp gözlerimi kapattım. Düşünmeye ihtiyacım vardı.

Aşk istiyordum. Gerçek ve kocaman bir aşk.. Fakat bu kez öylesine bir aşk istemiyordum. Onu istiyordum. Beni böyle seven birinin gerçek olmasını istiyordum. Çünkü onun aşkına ihtiyacım olduğunu hissediyordum.