Niks is wat het lijkt:
~ Vanuit Julia ~
'Ik ga! ik wil hier niet werken.' zegt Maura. 'Ja ga maar bitch.' zegt Samuel. 'KAPPEN.' roep ik. 'Maura, blijf gewoon. Maar er is een van ons die hier de boel verkloot. We zijn hier één dag en gelijk is het zo'n klotezooi.' zucht ik. Iedereen is het met me eens .'Maura, heb jij die slangen hierheen gebracht? heb jij Sanne zo erg verwond?' vraag ik. Ik kijk der recht in der ogen aan. 'Nee!' zegt ze. Ik zie dat ze niet liegt. Ik ga iedereen langs. Ook Felicia, 'Nee, ik heb het niet gedaan, echt niet.' huilend rent ze weg. Annique komt binnen met een dokter. Hij onderzoekt m'n been en geeft me wat medicijnen. Hetzelfde gebeurt bij Sanne. Ondertussen maken Samuel en Maura het weer goed met elkaar. Dan trekt iedereen z'n pyjama aan en gaat liggen, iedereen behalve Felicia, waar die is, geen idee? Ik val al snel in slaap.
*die nacht*
Ik open m'n ogen, De kamer is verlaten, alleen Sanne ligt nog in der bed te slapen. Het is opvallend stil. Ook vanaf de gang komt geen geluid. Ineens hoor ik geritsel naast me. Ik zie een harig beest met lange poten op de zak chips lopen. Ik kruip van m'n bed af en maak Sanne wakker. 'Sanne.' zeg ik zo kalm mogelijk. 'Ja Julia?' 'ER ZIT EEN FUCKING HARIGE SPIN NAAST ME BED.' gil ik. Ik ben als de doods voor spinnen, zeker als ze lange harige poten hebben en groot zijn. Sanne stapt slaperig het bed uit en pakt een beker en een blaadje. Ze loopt naar de spin toe en wil de beker erover heen zetten als die ineens in haar gezicht springt. Ze gilt keihard en opeens is de kamer gevuld met allemaal beesten. Spinnen, kakkerlakken, slangen, sprinkhanen en ga maar verder. Alles komt op me af kruipen en ik gil zo hard als ik kan.
