3.

31 8 2
                                    

Όλα τα γραπτά μου είναι ανούσια.

Ανόητα.

Ηλίθια.

Αλλά όλα τους μ αρεσουν το ίδιο.

Όλα τους τα λατρεύω όταν τα ολοκληρώνω.

Γιατί θυμίζουν κάτι από σένα..

Μα ύστερα.

Ύστερα, τα ξαναβλεπω.

Σιχαίνομαι την κάθε τους λέξη.

Θέλω τόσο πολύ να του βάλω φωτιά.

Να τα κάψω.

Να μη μείνει τίποτα.

Σήμερα..

Σήμερα είναι η γιορτή μου.

Χρόνια μου πολλά.

Βασικά...

Χρόνια σου πολλά Janet.

Να ζήσεις όσο μπορείς.

Χαρούμενη κυρίως.

Με ανθρώπους που αγαπάς.

Με ανθρώπους που στέκονται δίπλα σου.

Να μην είσαι δυστυχισμένη.

Μην την αφήνεις να σε λέει έτσι.

Ξέρεις ότι σε αγαπάει Janet.

Ακόμα κι αν ζει μακριά σου.

Μην την αφήνεις να σε λέει δυστυχισμένη.

Γέλα της.

Τόσο πολύ.

Τόσο δυνατά.

Μέχρι να της σπάσουν τα αυτιά.

Ακόμα κι αν εκείνη ξέρει.

Ακόμα κι αν εκείνη ξέρει ότι το γέλιο σου είναι ψεύτικο.

Απλά γέλα.

Πρέπει να είσαι χαρούμενη ξέρεις.

Να βγεις να το γιορτάσεις.

Μην ακούς τον μπαμπά.

Ο μπαμπάς πάντα τέτοια μέρα σε κλείδωνε στο δωμάτιο.

Ο μπαμπάς πάντα τέτοια μέρα σε άφηνε μόνη σου, και πάντα σου έλεγε:

"Όλο σκατα τα κάνεις κωλοπαιδο! Εδώ θα μείνεις, δεν θα βγεις μέχρι να σου πω εγώ!!"

Και πάντα εσύ κυλούσες στο πάτωμα, κάτω από το κρεβάτι σου αγκαλιά με το αγαπημένο σου λευκό αρκουδάκι και δακρύζες.

Τόσο μα τόσο πολύ.

Όλα τα παιδάκια παίζανε έξω και συ..

Ή έκλαιγες ή ξερναγες ή έτρωγες ξύλο.

Συγγνώμη..

Δεν σου μιλάω ωραία.

Μα ήσουν παιδάκι τότε και στεναχωριοσουν εύκολα.

Τώρα;

Τώρα που μεγάλωσες δεν βαρέθηκες να δακρύζεις;;

Δεν βαρέθηκες πια;

Τώρα γιατί δακρύζεις άραγε;

Έλα.

Έλα μικρή να σε πάρω μια αγκαλιά.

Τώρα μεγάλωσες.

Τώρα γιατί δακρύζεις άραγε;

Τώρα τι σε εμποδίζει από το να ζήσεις;

Συνέχεια λες στο αγόρι σου να μην στεναχωριέται ενώ εσύ είσαι πιο δυστυχισμένη κι από μαραμένο τριαντάφυλλο μέσα στον χειμώνα.

Έλα και πες μου μικρή.

Τι φταίει;

Όλα αυτά τα έχεις ξεπεράσει πλέον.

Εκείνη, εκείνον.

Τώρα γιατί κατσουφιαζεις;

Μα, τόσο καιρό δεν σου περασε μικρή;

Μια ύπαρξη ήταν κι εκείνη σαν όλες τις άλλες.

Τι κι αν την ερωτεύτηκες;

Συγγνώμη που εκείνη πέταξε και τα δικά σου φτερά κόπηκαν.

Και συγγνώμη που ο κόσμος δεν θα καταλάβει ποτέ το τι έχεις στερηθεί και το τι περνάς κάθε μέρα.

Συγγνώμη για αυτό.

Μα, χρόνια σου πολλά.

Σου εύχομαι να συνεχίσεις να ζεις μέσα στην δυστυχισμένη σου ζωή.

-Janet.



Tedd.Where stories live. Discover now