Yeni Okul

471 21 2
                                    

                                                                                                                                                               Yine mi hastahane  odasındayım ya ! Gözlerimi biraz daha açmamla annemin ''uyandı! Doktor yok mu?'' diyen sesini duydum.Yavaş yavaş yaşadıklarımı anımsadım.Aksel'in kucağındaydım ve tüm okul bizi alkışlıyordu.Gerisi yok.Demek o  ukala Aksel beni yangından kurtarmıştı.İnanmakta zorlanıyorum ve ağzımdan o kelime dökülüyor.

''Aksel...''  Bir anda Aksel'i görüyorum.Yüzünde o kocaman gülümsemesiyle.Ben bu anı bir yerden hatırlıyorum sanki.Tabi ya Aksel bana çarpıp hastaneye getirdiği gün de böyleydi.Ama bir fark var şimdiki gülümsemesi daha farklı.Çok vakit geçmeden Aksel' den cevap geliyor.

''Buradayım huysuz cadı.''

Doktor geliyor,annemin ve babamın doktora yönelttiği ardı arkası gelmeyen sorular,Katja'nın yapışkan geçmiş olsunları, tatlımları falan filan derken odaya Zeynep,Barış,Çağlar ve Ege  giriyor.

Annem:Biz çıkalım canım siz rahat rahat konuşun diyor.

35 yaş üştü tayfa dışarı çıkıyor.Aaa dışarı çıkanlar arasında bir adet çıtır Aksel de var.Senin çıkmana gerek yok ki bebeğim.Hayır, hayır son kelimeyi ben söylemedim.İlaçların etkisi falan heralde.Çok tövbe.Tam Aksel'e gitmene gerek yok benim durumumdan daha önemli işin mi var? diyecekken çoktan dışarı çıkmış olduğunu görüyorum.Biraz hayal kırıklığı yaşadım doğrusu.

Çağlar ''Eee Meliscim nasıl hissediyorsun kendini, bir yerin ağırıyor mu?''

''Hayır,iyiyim saol canım.''

Ege'' Bizi çok korkuttun ya.Bir ara harbi harbi ölüceksin sandım.'' demesiyle odadakilerin sert bakışlarıyla karşılaşıyor Ege.Bu çocuk gerçekten boşboğaz.

Zeynep'' Aksel'in yaptığı büyük cesaret valla.Tüm okul sizi konuşuyor.Ha okul demişken okul yandı ve kullanılmayacak durumda herkes başka kolejlere kayıt yaptırmaya başladı.

Tüh ya biz okul yansa keşke falan derken aramızdan biri Allah'ın sevgili kuluymuş.Bak gerçek oldu ya.

''Ya çok üzüldüm.Ne anılarımız vardı o okulda.''

Çağlar '' Eee benim okula gelirsin o zamn di mi Melis?'' diyor sırıtarak.

Çağlar' ın okuduğu okul da Aksel de okuyordu.Bak bilemedim şimdi kardeşiğğm.

Zeynep''Yani Melis o okula gidersen yani gidersek sonuçta biz bir grubuz. Hem Akselle de aynı okulda okuyacaksın.

Çağlar Zeynep'in söylediği üzerine yüzünü buruşturdu ve ''Benim gitmem gerek Melis.Tekrar uğrarım.'' deyip yanağımdan öptü.Ege ve Barış ile de görüştüm.KalmıştıkZeynoyla başbaşa...

Zeynep: Melis,bn Aksel hakkında biraz araştırma yaptm.Aksel'in gittiği kolejin ortaklarından biride babası.Ayrıca şirketleri de varmış.Aksel den habersiz okulda kuş uçmuyormuş.Seni nasıl bir çocuk kurtardı kızım farkında mısın?

Zeynep'in anlattıklarını sindirmeye  çalışıyordum.Neden barda birbirlerini tanıdıklarını çaktırmamaışlardı? Hadi Aksel tüm okulu tanımıyordu Çağlar neden hiç Akselden bahsetmemişti.İyice kafam karıştı bak.

Zeynep'Bişey söylemiycek misin?'

''Kendimi 12 katlı turşu pastası yemiş gibi hissediyorum.

Zeynep'' Neyse cnm sonra görüşürüz.''

''Tamam canım''

-AKŞAM-

Annem ve babamın kafeye inmelerini fırsat bilip kendimi hastanenin terasına attım.Derin derin nefes alırken tanıdık bir sesle irkildim.

''Birileri doktordan ve ebeveynlerinden izinsiz terasa mı çıkmış acaba?''

Ah tabiki de Aksel di.

''Çok sıkıldım o odada.Bu arada Aksel kendi hayatını tehlikeye attın.Nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum.''

Aksel herzaman ki ukala sırıtışıyla cevap verdi.

''Imm alevlerin arasında kaldığım her dakika için bir öpücüğe ne dersin?''

Bu çocuk gerçekten fazla ukalaydı.

''Sen fazla mı ileri gidiyorsun acaba?'' deyip ona bir tane geçirecekkken ayağım bir şeye takıldve resmen Aksel'in üzerine uçtum.Aksel ise son anda belimden sıkıca kavrayıp beni tuttu.Şimdi çok yakındık birbirimize.Kalbim yerinden fırlayacakmışçasına atıyordu.Bense Aksel'in gözlerinde kaybolmak üzereydim neredeyse.Aksel gözlerini bir an olsun benden ayırmıyordu.Kilitlenmiştik sanki.Taa ki annemin sesini duyana kadar... Ah Tülin ah...

''Melis?'' Ahanda  sıçtık.Aksel gayet rahat bir şekilde gülümsedi ve anneme karşılık verdi.

''Buradayız Tülin Hanım.''

Böylece yüzüm alev alev yanarken Aksel'in benigörmesinden kurtulmuş oldum.

YOK ARTIK!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin