Sonunda final bölümüne geldik.Hikayeye öylesine başlamıştım ama sizin okumanız ve yorum yapmanız sayesinde devam ettirdim.Hepinize teşekkür ederim.Her bölümü heyecanla yazıyordum. Şimdi sonuna geldim.Bu konuşma okul müdürlerinin konuşmalarına dönmeden ben gideyim.Hayatınızın Aksel'ini bulmanız dileğiyle. :)
Aksel'in yatına geldiğimizden beri bir onun telefonu, bir benim telefonum çalıyordu.Tabikide umursamıyorduk.Aksell' e sımsıkı sarılmış, en sevdiğimiz şarkıları dinliyorduk.
Aksel:''Sevgilim, yeter bu kadar melankolik şarkılar...'' Yandaki bira şişesini kafama dikleyip:
''Yetmeğğğz Aksel, annem bana tokat attı oğlum! Neden? Çünkü koskoca Tülin Derman kendi kızına söz geçiremedi.Sen iyi ki varsın.Hayattaki tek varlığımsın..''
Aksel bana şevkat dolu gözlerle bakıp:
''Melis, sen de benim yaşama sebebimsin.Seninle tanışmadan önce bu hayat o kadar boş, saçma ve gereksizdi.İntihar etmeyi düşünüyordum ama sen geldin tüm planlarımın içine ettin.'' deyip burukça gülümsedi.Sanırım alkolün etkisiyle ikimizde içimizde ne varsa ortaya dökmeye başlamıştık.
Ben de gülümsedim:''İyi ki hayatına girmişim o zaman ama bir daha öyle fikirler geçmesin aklından tamam mı ego manyağı?''
''Tamam huysuz cadı.''
Keşke hayatımız daha farklı olsaydı.Keşke başka bir şekilde tanışsaydık...Biz böyle otururken içeriye Katja, annem vee babam dalış yaptılar.Aksel hemen ayağa fırladı.Yüzü sinirlendiğini fazlasıyla belli ediyordu.Bense ukalaca:
''Şaşırdık mı? Tabiki hayır..''
Annem:''Melis, toparlan gidiyoruz.''
Aksel:''Bizi hiç rahat bırakmayacaksınız değil mi? Anne hadi eski sevgilini ve karısını çıkar buradan.Bak sevgilim rahatsız oluyor.''
Katja mavi gözlerini sinirle bir Aksel'in bir benim üzerimde gezdirdi ve:''Aksel doğru konuş benimle!''
''Ben kiminle doğru konuşacağımı gayet iyi biliyorum.Melis annenlerle gitmek istiyor musun?'' Kahverengi gözleriyle bana bakarken bakışları içime işliyordu sanki. Ben tükürdüğümü yalayacak bir insan değildim.Bir kere evden kaçmıştım ve geri dönmeye asla niyetim yoktu.
''Hayır, onlarla gitmeyeceğim.''dedim ve oturduğum yerden kalktım.Babam sinirle beni kendi tarafına çekmek için yeltendi ama Aksel önce davranıp beni arkasına çekti.
Aksel:'' Melis gelmek istemiyor.Bizi rahat bırakın artık.''
Annem derin bir nefes aldı ve :''Melis, biliyorum bana sinirlisin ama evden kaçacak kadar gözün dönmüş olamaz.Lütfen sinirlendirme beni hazırlan gidelim.''
Bak sen sinirli anne modlarına girmiş bizim Tülin Derman!
''Hayır, sizinle gelmek istemiyorum.''
Aksel:''Biz kararımızı verdik.Birlikte ayrı eve çıkacağız.Bu kararımıza saygı duysanız iyi olur.''
Katja:''Ne ayrı eve çıkması? Saçmalama Aksel bırak Melis'i gitsin.'' Aksel bileğimi daha sıkı tutmaya başladı ve:''Dünyadaki her şeyi alabilirsin Melis'i alamazsın anne.Hadi çıkın artık!''
Babam:''Tamam sakin olun.Melis, düşünmen için sana 2 saat veriyoruz.Sen de bu fikrin mantıklı olmadığını anlayacaksın.Şimdilik düşün 2 saat sonra seni almaya geleceğim.''
Annem ve Katja babama uzaylı görmüş gibi bakıyorlardı . Bense Aksel'i hiç bu kadar sinirli ve kararlı görmemiştim.Ebeveynler tayfası yatı boşaltınca Aksel gözlerini gözlerime dikti ve :
