Evett etipuflarım bu bölüm size bir sorum olacak.Melis teklifi kabul etmeli mi? Cevaplarsanız sevinirim.Umarım yb yi beğenirsiniz. 4 yoruma yb gelir :)
Multimediada Çağlar var. <3
Bir gün daha Aksel'in yüzünü görüp kararımdan vazgeçmemek için okula gitmedim.O öküz yüzünden okulu da epey aksatmıştım.Bugün kalktım ve dün gece ağlamaktan şişmiş gözlerimi kamufle edebilmek için tüm makyaj malzemelerimi seferber ettim.Aynaya baktığımda gayet iyi görünüyordum.Yalancı gülümsememi de yerleştirince her şey tam oldu.Bugün annemin kızı olma günümdü.Oyunculuk yeteneğimi anneme borçluydum.Her nekadar içim acısa da dışarıya göstermemeyi ondan öğrenmiştim.Çantamı alıp dışarıya çıktım ve okula gitmemle kapıda Çağlar'ın elleri cebinde düşünceli bir şekilde duvara yaslandığını gördüm.Onu görünce artık o kadar sinirlenmiyordum.O beni arkadaşı olarak görmese de ben onu hala öyle görüyordum.Biliyorum salakça bir durum.
Çağlar:''Melis''
Arkamı döndüğümde bana doğru geliyordu.Yüzünde sıkıntı, pişmanlık ve üzüntü vardı.Vay be bi bakışından neler çıkardım.Ben Çağlar'ı gerçekten çok iyi tanıyorum.
''Efendim Çağlar?''
'' Belki bana çok kızgınsın ama biraz konuşabilir miyiz?''
''Sana kızgın değilim ve evet konuşabiliriz.'' dedim gülümseyerek.
Beni yandaki banklara doğru çekti ve oturdu.Ben de yanına oturdum.
Sıkıntılı bir şeklde nefes aldı ve:'' Melis, biliyorum yaptığım şeyler seni çok üzdü.Yaptığım şeylerden sonra kendime o kadar kızdım ki.Sen Aksel'e gerçekten aşıksın..
Sözünü kestim ve :''Aksel konusuna girmeden anlat lütfen.'' dedim.
''Peki, yani sen bu hayatta üzülmesini isteyeceğim son kişisin herhalde.Yaptıklarım kötüydü ve senden yaptıklarım için özür dilerim Melis.Ama lütfen sende beni anla.Kafam çok karışıktı.Eğer kabul edersen yeniden arkadaş olalım , eski günlerimize geri dönelim diyorum.Ne dersin?''
''Çağlar sen de benim için çok değerlisin ve en yakın arkadaşımsın yani Zeyneple sen. Ben sana küsemem ki zaten..'' deyip Çağlar'a sarıldım.
O sırada yalancı bir öksürük sesiyle sarılmamız bölündü.Kafamı kaldırıp baktığımda Aksel'in ve o ukala arkadaş grubunun yanımızdan geçtiklerini gördüm.Aksel beni görmemezlikten geliyordu.Ne bekliyordun ki Melis? Dün ki sözlerinden sonra gelip seni tebrik etmesini mi bekliyordun?
Zeynep geldi ve:'' Heyy bensiz neler dönüyor burada.''
Çağlar elini omzuma koyup:'Konuşuyoruz işte.Hadi ders başlar az sonra gidelim.'' dedi ve diğer kolunu da Zeynep'in omzuna koydu ve yürümeye başladık.Özlemiştim bu hallerimizi.
Derse girdik ve yarısını uyuyarak geçirdik.Çünkü hocanın anlattığı şeyleri gereksiz buluyordum.Gerçek hayata dair hiç bir şey öğretmiyorlardı.Teneffüs zili çaldığında bizim gruba hava almak istediğimi söyledim . Aksel ve tayfası her zamanki gibi banklarda sere serpe oturmuşlardı.Yüksek sesle geçen geceki maçı tartışıyorlardı.Aksel hariç.Zaten duyduğuma göre derslerede girmiyormuş.Sanki önceden giriyormuydu onu bile bilmiyorum.Onu daha fazla düşünmemeye özen göstererek gezinmeye başladım.Dilan ve süs köpeği arkadaşları bana bakarak bir şeyler konuştular ve güldüler.Sakin Melis sakin.İçimden 10'a kadar saymaya başlamıştım ki daha 4' e gelmeden Dilan:
''Melis, Aksel'in kullanıp attığı kızlardan biri olmuşsun duyduğuma göre?'' deyip güldü.Bahçedekilerin tamamı bizi dinliyordu neredeyse. Sinirden titremeye başladım ve gözüm seğirmeye başladı.Bu kadar insanın içinde bana Aksel'in kullanıp attığı kızlardansın dedi.Bana, Melis Güzel'e! Tam Dilan'ın ağzını burnunu dağıtmak için adımımı atmıştım ki Aksel hızla beni arkasına çekti ve Dilanın kolunu arkasına büktü ve kulağına eğildi.Herkes bizi izliyordu ve Dilan'ın canı yanmış olacakki gözleri dolmuştu.
Aksel:''Bir daha Melis hakkında ileri geri konuşursan senin o çeneni yerinden çıkartırım.Yaparım Dilan ve bunu en iyi sen biliyorsun.Şimdi özür dile Melis'ten!'' diye son sözcükleri bağırarak söyledi.Kimse Aksel'i durdurmuyordu ve tek yaptıkları şey korkulu gözlerle onları izlemekti.Benimse şaşkınlıktan dilim tutulmuştu.O sırada Dilan'ın boğuk sesi duyuldu:
''Özür dilerim.''
O sırada kalabalığı yarıp Zeynep ve Çağlar geldiler .Çağlar:'' Hadi Melis gidelim.''
Beni oradan uzaklaştırdıklarında farkında bile olmadan sözcükler ağzımdan döküldü:
''Beni kullanılıp atılmış bir kız olarak görüyorlar''
Zeynep:'' Saçmalama Melis.Bir sakinleş canım.''
Biraz sakinleştikten sonra çantamı alıp okuldan çıktım.O sırada son model bir arabadan br adam inip bana doğru seslendi:'' Melis Hanım''
Bu adamın benimle ne işi olur ki ? Adam gelip elini uzattı ve:
''Merhaba ben Selim.Dün gece geldiğiniz barın sahibiyim.'' Uzattığı elini sıktım.
''Benden ne istiyorsunuz?'' Çabuk söylede bende kendimi sahile atayım.
''Dün gece dans ettğinizi gördüm.Herkesin dikkatini çektiniz.Sanırım profosyönel bir dansçısınız?''
''Değilim ama eğitim aldım.''
''Ben size iş teklif etmeye geldim aslında.Eğer kabul ederseniz yüklü bir maaşla barda dans etmenizi istiyorum.Ne dersiniz?''
Paraya ihtiyacım yoktu ama belki de şu son zamanlarda yaşadığım şeyleri unutmama yardımcı olurdu.Ayrıca dans etmeyi çok seviyordum Ama ya annemin babmın tepkisi? Hele Çağlar ve Zeynep onalr ne derlerdi acaba ? Herkesi bir kenara bıraktım ama ben de karasızdım.Kabul etmeli miyim?
