We Found Love To Infinity And Beyond.

Chapter 13 : God, please listen

 here is the next update guys! next uhm..... read on kung tungkol saan tong update na to ! Enjoy ;)!

 Chapter 13 

 Cia's POV

Hay. Ang saya naman ng araw na to! Sana hindi na to matapos xD!! Dinala pa ko dito ni autis sa rabbit garden pero mukhang kailangan na naming bumalik dahil baka ma-award pa kami ni miss =))!!

At ayun nga, nagbalik na kami sa pila at sinermonan siya ni miss hahaha! Nung pagkabalik namin si pila, biglang nagkumpulan yung mga lalaki kay Autis! Ano kayang meron? Siguro aasarin lang nila na sweet namin kanina xDD!!

Anlayo nang pila namin sa kanila... hindi ko tuloy silang marinig.

...

..Unti unti kong inaalis yung sarili ko sa line para sila yung pumantay sa akin. Hanggat sa magkasingdikit na yung line namin sa boys!!

Johann and Stanley : " Aminin mo nga sa amin ngayon Autis, nakakalimutan mo na ba pustahan natin? May gusto ka ba kay Cia? "

..

.... Huh? Anong pinasasabi nila kay Autis? Pustahan? Ah... Kahit naman alam ni Autis na pustahan lang yang ginagawa niya sa akin, I'm sure marerealize din niya na pointless tong laro na to at aaminin niyang nagkakagusto na siya sa akin! Hay nako Autis :")

Autis : " HINDI KO MAHAL SI CIA ! ano ba kayo. Di na kayo nagtiwala sa talento kong to. Kaya ako ganito makatingin sa kanya, Pogi points ba! "

AWCH!

....

.... Di ako nakahinga...

Lumabas na lang bigla mga luha ko...

Bakit ganito? Saan ako nagkamali....nagkamaling akala?

Ipinahiya pa ako ni Johann..."GROW UP" .. yan ang sabi niya sa akin.

Agad agad akong tumakbo sa CR kasama mga classmates ko sa line. Si miss din sinamahan ako saglit at pinapatahan tapos lumabas agad siya. Pupuntahan ata yung mga boys.

.. Tuloy tuloy ang aking luha.

Bawat patak na tumulo sa aking mga mata..

-       Pinunas lahat to ni Maika.

Oo tama, bat ko kinalimutan ang best friend kong martyr?

Pati narin ang mga kaklase ko. Pinapatahan nila ako. I feel so lucky and ashamed at the same time!

Narinig nilang lahat yung masamang comment sa akin ni Autis. Ayoko ng ganito. Naaawa sila sa akin.

Sa lahat ng ayaw ko....

Is when people pity me.

Nag group hug sila sa akin. Walang umiimik. Lahat sila nakayakap lang at yung isa kong kaibigan na si Abby, pinapaypayan ako dahil sa hindi na ako makahinga. Sobra na tong iyak ko.

Ayaw kong lumabas. Hindi ko alam kung anung mukha ang maipapakita ko pero narealize ko din na this isn't love.

This is the beginning of HATRED.

.. Pinaheram muna sa akin ni Maika ang shades niya na branded ( mayaman kasi siya xD ) at lumabas kaming lahat.

Pagkalabas namin, nakita kong nag sisign yung grupo nila Johann ( kasama si Autis ) ng detention form.

Tss. As if naman ok na yun as a punishment. Dapat sa mga kagaya nila nilulunod.

Iniiwang mamulok sa kanal..

Pinapadampot ng dumi ng ibang tao.

Oo tama. Hatred, ika nga.

There must be a reason for this.

After ko humagulgol sa banyo, nilapitan ako ni miss at sinabing "tahan na" dahil mapaparusahan naman daw ang mga boys sa pang bubully sa akin.

Ang awkward sobra ng sitwasyon. Habang nagiikot kami, walang nag sasalita.

Yung mga girls sa line, ni tawa walang binubuga.

Yung mga boys sa line... parang nagkukwenta.

Kinukwenta nila kung magkano ang ibibigay nila kay Autis dahil ....

Johann : " A big success to our future entertainer and host !" sabay bigay ng pera kay Autis.

Yan. Yan ang dahilan. Ansakit no?

Masakit dahil binili nila... feelings ko.

Pagkasakay sa bus, yung mga lalaki lang ang maingay samantalang ang mga babae ay nagsisiirap sa mga guys.

Pagkaupo ko sa upuan ko... napatulala lang ako sa bintana.

San ako nagkamali?

Bakit sa akin nangyayari ito...

Hindi na ba ako pwedeng magmahal?

Hindi na ba pwedeng may magmahal sa akin ng tunay?

Ang sakit.. Sobrang sakit.

Its too much for this young heart of mine.

Masyadong maaga para itraumatize agad ako sa LOVE.

Pangarap ko din na one day, makasama yung taong mahal ko at uupo lang kami sa may damo... panuorin ang sunset.

Mamaya mayay, may tumabi sa akin.

Nakalimutan ko nga palang ang seating arrangement is katabi ko si Autis.

Hindi ako lumingon sa tabi ko nung umupo siya dahil hindi ko mapipigilan ang sarili kong hindi umiyak.

Pagkaupo niya....

Hinawakan niya ang kamay ko.

Autis : " Cia.. patawad. Hindi ko alam kung paano ko to maeexplain... nasaktan ako kanina sa ginawa ko. Maslalo akong nasaktan sa naging reaction mo. Im sorry Cia. Bata pa tayo... im sure naman maiintindihan mo kung bakit ako nagsalita ng ganun diba? "

Here comes the tears.

Gag* ka Autis.

TAMA BANG IDAHILAN..

NA PORKET BATA TAYO...

PAGLALARUAN MO NA FEELINGS NG IBA??!!

Eto na. buti nalang suot suot ko parin ang shades ni Maika. Hindi niya nakikita na naluluha ako.

Ang sakit. Sobrang sakit. Why Autis? Why...

Ikaw lang ang pinakaunang lalaking nagsira ng belief ko na ang lalaki ay parepareho lamang.

Ikaw lang Autis.

I thought you were different.

Gusto kong hiwain yang mga daliri mong ginamit mo para mahawakan ang kamay ko...

Gusto kong tahiin yang bibig mong naguto sa feelings ko..

At bukod sa lahat..

Gusto kong sundutin yang mga mata mo...

Dahil kapag tinitignan nila ako....

Deretso yung tingin nila sa puso ko.

Hindi ako umimik sa mga sinasabi niya. Agad kong inalis ang aking mga kamay sa paghahawak niya at binalik ko yung position ko sa pagiging tulala sa bintana.

Habang nagdidrive na yung bus, ang ingay niya. May ginagawa siya sa tabi ko. Hindi ko siya tinitignan dahil masyado na kong nasasaktan. Ayaw ko na.

Nung nagstop over kami... bumaba siya. Thank God bumaba siya.. dahil hindi ko na kayang huminga pa habang ako ay katabi niya.

Nung medyo naririnig kong umaalis na siya, tinignan ko  yung upuan niya.

Aw.....

Tama na...... Lord.... Tama na....

Pagkita ko sa upuan niya,...

Punong puno ito ng Paper rose at nakasulat sa bawat rose ay ang salitang...

" Im sorry. Mahal na mahal kita."

--------------------------

Phew! Was it a nice update guys =))!? Hahaha hindi ko din maexplain kung nice ba o bad =))! Keep reading ;)! Abangan ang susunod! SUSPENSE =)))!! <3