Araba evin önüne yanaşınca Kerim'in yüzüne bile bakmadan indi arabadan Merve.
Titreyen elleriyle çantasını açtı.Anahtarı doğru düzgün tutamıyordu.Zorlukla açtığı kapıyı hızla çarparak sırtını yasladı.Yavaşça kaydı aşağıya kırmızı elbisesiyle.Tuttuğu gözyaşlarının yanaklarından aşağıya süzülmesine,elbisesine damlamasına izin verdi.Bu aralar herşey üst üste geliyor,Merve'nin sınırlarını zorluyordu.
Bir karar vermesi gerekiyordu artık.Ya ağlayıp sızlanacak ya da bir anka kuşu gibi yeniden doğacaktı küllerinden.
Yeniden doğmayı seçti Merve.Tüm heybetiyle yeniden boy gösterecekti krallığı Sarmaşık'ta.Bugün kendini cezalandırdığı hayatın son günüydü.Yeniden gücünü toplayacak,kimseye yenilmeyeceğini gösterecekti.
Merve Benal olacak ve aptal bir soyadına ihtiyacı olmadığını,bir adama ihtiyaç duymadığını gösterecekti tüm düşmanlarına.Sessizce doğruldu Merve.Ayağa kalkıp gözyaşlarını sildi.Ayakkabılığın üstünde duran dosyaya göz atarak salondaki masaya koydu.Paytak adımlarla odasına doğru yürümeye başladı.Elbiseden kurtulduktan ve makyajını çıkardıktan sonra duşa girdi.Akan su onu sakinleştirmeye yetiyordu.
O sırada Serhan Aksak bir anda karar değiştirip boşanmaya karar veren eşinin evinin önünde,kapının açılmasını bekliyordu.Kapının açılmayacağını anlayınca cebindeki anahtara davrandı.Eve girer girmez bir sessizliğin hakim olduğunu fark etti eve.Tüm bu sessizliğin arasında bir su sesi geliyordu.Kendine bir kahve yaparak Merve'nin aşağı inmesini bekledi.Merve bornozuyla mutfağa girdiğinde ufak bir çığlık attı.
"Ne işin var senin burda?"
Serhan oturduğu sandalyede dikleşti.
"Burası benim de evim farkındaysan Merve."
Bornozunun kuşağını biraz daha sıktı Merve.
"Biz boşanıyoruz Serhan.Sen bu eve istediğin gibi girip çıkamazsın artık."
Serhan umursamamış gibi davranıyordu ve bu Merve'nin canını sıkıyordu.
"Sen bunları bırak da söyle bakalım niye bir anda karar değiştirdin?Ne oldu da bir anda boşanmaya karar verdin?"
Merve kollarını göğsünde birleştirdi.
"Sen bunu bilmeyi hak etmiyorsun Serhan."
Serhan sandalyeden kalkarak Merve'nin önüne geçti.Merve yakınlıktan rahatsız olmuş olacaktı ki geriye doğru bir adım attı.
"Merve sana bir soru sordum.Ne demek"sen bunu bilmeyi hak etmiyorsun"?"
Serhan'a cevap verme gereği bile duymadan mutfaktan çıktı.Salondaki masanın üstünde duran dosyaya ufak bir bakış attıktan sonra Serhan'a uzattı.
"Al."
Serhan kendisine uzatılan dosyanın ne olduğunu anlayamamıştı.
"Ne bu şimdi."
Merve dosyayı Serhan'a doğru ittirerek almasını sağladı.
"Boşanma için.Imzala bir an önce.Bitsin gitsin."
Serhan dosyayı masanın üstüne fırlattı sinirle.
"Bu mu yani?Bana cevap vermek zorundasın Merve."
Merve kaşlarını kaldırdı istemsizce.
"Sana hiçbir şey vermek zorunda değilim."Biraz duraksadı Merve.Ufak bir nefes verdi sakinleşmek için."Mila gelir birazdan.Al dosyayı da git."
Merve sözünü bitirir bitirmez kapı çaldı.Gözleriyle kapıyı işaret ederek yürüdü Merve.
"Anneee.Çok özledim seni."
Merve sıkıca sarıldı kızına.
"Ben de seni ço k özledim prensesim.Koş üstümüzü değiştirelim ondan sonra sen neler yaptığını anlatırsın."
Kapının ağzından onları izliyordu Sadettin.
"Insan bir selam verir ya."
Merve içten bir kahkaha attı.
"Geç içeri hadi geç."
Merve kızıyla birlikte yukarı çıkarken Sadettin salona,Serhan'a doğru yürüyordu.Serhan'ı görünce kaşları çatıldı.
"Ne işin var senin burda?"
Serhan tanımadığı bir adamın kendisine hesap sormasından hoşlanmamıştı.Ayrıca bu adam kimdi de Merve ve Mila ile aynı evdeydi.
"Sen kim oluyorsun da bana hesap soruyorsun?"
Sadettin yumruğunu sıktı.Bu adamdan oldum olası nefret etmişti.Merve'yle olan evliliğini hiçbir zaman onaylamamıştı.Karşısındaki adamın Merve'yi hak etmediğini düşünmüştü her zaman.Haklı da çıkmıştı.
"Beni tanımaya haysiyetin yetmez senin.Merve geri gelmeden çık git."
Serhan işittiği ağır sözler karşısında sinirlenmişti.
"Bu iş burda bitmedi."
Hışımla çıktı evden.Demek Merve onu aldatıyordu.Bu yüzden boşanmak istiyordu.Kendi kendine mırıldandı Serhan.
"Velayet davasında görüşürüz Merve."
