En son koridorda gördüğü o gölge tekrar çıkarsa ona saldırmak için kılıcını eline alan Area koridora cesaretini toplayıp tekrar çıktı. Ama bu sefer o gölge yoktu. Kılıcını bırakmadı ve babasını odasına doğru dikkatlice ve kontrollü bir şekilde gitti. Babasının odasının kapısı kapalıydı.
-Baba!! Baba!! Benim Area. Baba??
Area babasına seslendi ama babasından hiç bir yanıt yoktu. Kapıyı açmak için kola uzandı. Yaşavça kapıyı araladı. İçeriye koridorun ışığı sezerken hiçbir ses yoktu, kendi nefesinden başka. Area;
-Baba? diye seslendi.
Gözlerini bir an yere eğince yerdeki kan damlalarını gördü. Tekrar;
-Baba? diye seslendi.
Gözüyle kan damlalarını takip etti. İçeriye kadar gidiyordu. Kılıcını iyice kavradı. İçeriye doğru damlaları takip etti. Kan damlaların daha da sıkılaştı. Yatağın sağına doğru yöneldiği anda babasını yerde kanlar içinde gördü.
-Babaaaaa!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adaletin Direği
AventuraHayat... Basit bir kelime ne kadar farklı olabilir ki?İnsandan insana telaffuzu bile neden farklıdır? Kimi bu kelimeyi söylerken bir tebessüm eder mutluymuş gibi, kimileri de ifadesiz bir şekilde söyler sanki anlamı kalmamış gibi. İnsanız bir yerde...
