Dabi Week

Dzień drugi

 Prezenty/Rodzina

A więc.. Dziś będzie " Rodzina". Pojawi się tu wątek pod teorię Dabi-Todoroki 

Podczas drugiego dnia Dabi siedział "lekko" wkurzony w salonie. Kiedy się obudził nie ujrzał jak zawsze tulącej się do niego dziewczyny co jeszcze niczego nie znaczyło. Przecież mogła brać prysznic lub siedzieć przy kominku z książką. Jednak gdy zszedł na dół i jej tam także nie zastał zaniepokoił się a po sprawdzeniu całego domu oraz nie znalezieniu ani dziewczyny ani kartki z jakąkolwiek informacją jego zaniepokojenie zmieniło się w wkurzenie. I tak minął mu poranek. Teraz siedział w fotelu patrząc na niebieskie płomienie wydobywające się z jego prawej dłoni. W głowie mężczyzny rodził się plan kary dla [T/I], który z każdą mijaną minutą był coraz gorszy dla dziewczyny.

- Kurwa gdzie jesteś idiotko? - spytał wkurzony oraz zmartwiony, dalej nie odrywając spojrzenia od płomieni.

- Niichan! - radosny głos Fuyumi rozniósł się po sali treningowej. Czerwonowłosy spojrzał w stronę drzwi, wycierając pot z czoła.

- Co jest Fuyumi? - spytał z lekkim uśmiechem podchodząc do sześciolatki. Ta spojrzała w oczy ośmiolatka i z wielkim uśmiechem na twarzy złapała za jego dłoń.

- Chodź! Mama mówi, że czuję jak Shou-chan kopie!- powiedziała podekscytowana na co Toya jedynie przerzucił oczami idąc za nią. Okres świąteczny to jedyny czas kiedy ich ojciec zachowuję się jak na ojca przystało dlatego aż do 9 stycznia chłopak ma spokój. Rozejrzał się po korytarzu a na widok dekoracji świątecznych zaśmiał się. ' Nooo kobiety w ciąży mają te swoje zachcianki. Przynajmniej ten staruch nic im nie zrobi.' przeszło mu przez myśl po czym po chwili weszli do salonu, w którym trzyletni Natsuo przykładał ucho do brzucha kobiety. Widok uśmiechniętej rodzicielki, głaszcząc jedną dłonią po głowie chłopca a drugą po swoim dużym brzuchu.

- Toya? Już skończyłeś trening? - spytała z uśmiechem na widok swojego pierwszego dziecka.

- Mhm. Słyszałem, że młody kopie. - rzucił podchodząc do niej. Ucałował matkę w czoło a brata potargał po włosach. Fuyumi przytuliła się do boku starszego brata chcąc także uwagi co wywołało śmiech u starszych.

- Kopie, kopie. Daj dłoń a sam zobaczysz. - powiedziała co zrobił od razu.

- No daje ci popalić.. Dobra dzieciarnio, jest już czas na wasze spanie. Tak więc kąpać się i do łóżek. - powiedział Toya na co Rei zachichotała a Fuyumi z Natsuo jęknęli niezadowoleni lecz po ucalowaniu mamy, Toyi i będącego dalej w brzuchu mamy Shouto wyszli z salonu. Kobieta także wstała z fotela, pogłaskała syna po jego czerwonych włosach.

- Ty też powinieneś iść spać. Jeszcze na ułożenie ich do łóżek Shouto mamie pozwoli, prawda? - spytała z czułością dotykając i spoglądając na swój brzuch.

- Dobra dobra. Branoc mamo. - powiedział i ucałował ją w policzek nim nie ruszył do swojego pokoju..

- Dabi? A ty co tak w ciszy siedzisz i patrzysz w przestrzeń? Tylko mi nie mów, że ty śpisz? - spytała podchodząc do mężczyzny a na widok jego chłodnego i gniewnego spojrzenia po jej ciele przeszły dreszcze strachu. - Eeee.. Co ja ci takiego zrobiłam?

- Dobre pytanie. Jak na twój iloraz inteligencji to na to pytanie powinnaś jeszcze być w stanie odpowiedzieć.

- Ale na serio nie wiem o co ci chodzi skarbie. Poza tym.. gdzie twój telefon? Napisałam ci, że się trochę spóźnię. A jeśli obraziłeś się, że do ciebie nie zadzwoniłam to obwiniaj sygnał a nie mnie. - powiedziała wściekła na jakość sygnału w górach. Nie słysząc ze strony Dabiego żadnej oznaki że tak powiem życia, dziewczyna uniosła nad jego głowę kawałek jemioły. Ze słodkim oraz niewinnym uśmiechem na ustach, pocałowała mężczyznę a po chwili przerwała pieszczote.

- Brakowało w domu jemioły. Na stole jest tego więcej. Weź ją rozwieś a ja pójdę coś ugotować. - cmoknęła go w czoło i ruszyła do kuchni. Dabi patrzył za nią wybity z tropu. Szybko wstał, chwycił za jemiołe ze stołu i poszedł do sypialni gdzie chwycił telefon z fotela. Odblokował go a na widok trzech wiadomości od dziewczyny zaczął czytać je na głos.

- " Daaaabs! Nie budzę cię bo mam ochotę przeżyć te święta! Poszłam do miasta po jemiołe, bo jednak święta bez niej to nie święta, prawda? Napisz jak się obudzisz. Kocham cie."... " Nie wiem czy dalej śpisz czy nie, ale są pewne problemy z drogą powrotną oraz ze znalezieniem odpowiedniej ilości jemioły! No naprawdę... Ej Dabi obraziłeś się za tego dabsa?... Ech dobra pogadamy jak będę w domu. "..." Ty na serio się obraziłeś za tego dabsa! No chyba, że dalej kurwa śpisz! A ty mówisz że to ja dużo śpię! Obiecuję, że jak wejdę do domu a ty dalej będziesz spać to skończysz z pomalowaną twarzą oraz śniegiem w bokserkach! "- zaśmiał się po czym włączył dźwięk w telefonie i zaczął rozwieszać jemiołe po sypialni oraz reszcie domu. Ostatnim miejscem była kuchnia w której [T/I] robiła wam coś do jedzenia. Dyskretnie porozwieszał jemiołe a gdy skończył pojawił się za nią.

- Śnieg w bokserkach? Wiesz sweetheart jak tak bardzo chcesz popatrzeć na moje krocze to nie mam nic przeciwko temu by spać bez bokserek. Ale wtedy ty śpisz także nago.