Boli mnie myśl,
Że byłam zawsze
Dla Ciebie,
A ja nie mogę napisać
Bo i tak byś nie miał* czasu.
Boli mnie świadomość,
Że życie mi ucieka
Przecieka przez palce,
A o dobrych czasach
Przypomina tylko piosenka w radiu.
Boli mnie nadzieja,
Że jeszcze kiedyś się odezwiesz
Powiesz mi na ucho o dzisiejszych planach,
A inni patrzyli by tylko
Z tym swoim politowaniem w oczach.
Boli mnie to,
Że duszę się Twoją nieobecnością.
Bo za każdym razem,
Gdy wracam do tamtych czasów,
Przypominam sobie
Co to znaczy kochać i być kochanym.
a dziś "wierszyk", który znalazłam przez przypadek. autorstwa wspaniałej dziewczyny, mojej przyjaciółki (mam nadzieję że jeszcze xd) i najwytrwalszego motylka jakiego znam 💕💕
CZYTASZ
depresja pozdrawia
Poesíatonę w oceanie myśli, z nadzieją na ratunek, który i tak nigdy nie nadejdzie nadzieja matką głupich
