Mühürlü Melek

5.Bölüm

Önce karşımdaki çocuğun yüzüne ardından elinde duran kolyeye baktım . Bu çocuk nasıl oluyorda her başım sıkıştığında yardım edebiliyordu bilmiyorum ama bundan şikayetçi değildim .

''Çok çok teşekkür ederim.''

Hızlıca kolyeyi elinden aldım ve parmakalrımla okşadıktan sonra taktım . Gözünün yüzümde olması beni kassa da sesimi çıkarmadım . Karşımdaki çocuk çok garip ve sessizdi . Aynı zamanda uzun süredir hiçbir erkekte göremediğim bir utangaçlık taşıyordu üstünde . Kafasını eğip gülümsemesi , göz göze gelince gözlerini kaçırması ımm ... aslında tatlıydı.

''Bu arada ben Mia.''

''Jhon.''

Gülümsedim ve yavaşça yerimden kalktım.

''Ben gidiyorum , görüşmek üzere ıııı Jhon.''

Arkamı döndüğümde daha bir kaç adım atmamıştım ki tekrar ona baktım.

''Dylan'dan uzak durmalısın.''

Ah Dylan. Benim ona gittiğim filan yoktu aksine o gelip bana yumruk atmış, ben bir şey demeden laf söylemelere başlamıştı. Ona yaklaştım ve tek dizimin üstüne çöktüm.

''Baksana sende onun peşinden ilerleyen basit çocuklardansın değil mi?''

Bir an irkildi . Bakışlarını yere çevirdi ve çimleri izlemeye başladı . Vazgeçtim utangaç filan değildi daha çok kendine güvensiz birisiydi .

''Elbetteki hayır aksine onu sevmiyorum yalnızca uzak dur ondan Mia . Zarar göreceksin.''

Büyükçe bir nefesi dışarıya bıraktım.

''Sence de fazla klişe olmadı mı? Okula yeni gelen kız ve kötü bir çocuk . Bir klişe daha , kıza söylenen ondan uzak dur cümleleri . O yalnızca arkadaşlarıyla güçlü Jhon . Onu destekleyen yandaşları olmadan oda basit bir çocuk . Ondan korkmuyorum , o gelirse ben ondan kaçacak değilim.''

''O basit bir çocuktan çok daha fazlası.''

Diye mırıldandı . Kafamı sağa sola sallayıp ayaklandım . Tabiki de bu dediğine katılmıyordum . Buradaki herkes gibi Dylan da bir öğrenciydi tek farkı sarsılmaz egosu ve havasıydı . Benim gözümde ne çizdiği imaj gibi kötü bir çocuktu ne de yaratılan tek yakışıklı çocuk .

Binaların arasından çıktım ve az önce oturduğumuz banka yürüdüm . İkisi de hala orada duruyordu. Üzerlerinde sessizlik hakimdi.

''Hadi gidelim.''

Dedim neşeyle. İkisi de önce yüzüme ardından boynuma baktılar.

''Bulmuşsun.''

Diye zıpladı birden Amelia . Gülerek kafamı onaylarcasına salladım . Birden gelip üstüme atladı ve sarılmaya başladık . Neden sarılırken sağa sola sallandığımızı bilmiyordum ama Amelia her sarılışımız da bunu yapıyordu . Bir kaç saniye sonra iki güçlü kolda bize katıldı ve biz aptal görüntümüze aldırmadan sarılmaya devam ettik. Sonunda aralarında kalmış ve nefes alamaz olduğumda yavaşça kollarının arasından fırladım.