Somebody tells

1.4

Meriç

Bu onun sesi ama nasıl? O beni terk etmemişmiydi? Ama o onun sesiydi yoksa ben mi öyle algılıyorum? Bu imkansız o o olamaz, ama ya o oysa? Gözlerimi Çağana çevirdiğim de bana baktığını gördüm. Ellerini yanaklarıma götürüp ne zaman aktıklarını bilmediğim göz yaşlarımı sildi sonra ise elimi destek amaclı sıktı ve ilerlememi istedi.

Adımlarımı yavaşca salona doğru atıkca kendimi çok garip hissettim bir yandan özlem bir yandan kızgınlık bir yandan üzüntü ve bir yandan kırgınlık. O benim babamdı tek değerlimdi o sabah kalktığımda çok mutluydum çünkü babama her şeyi anlatmıştım o da bana destek çıktı evet çok güzel bir şey zaten mutluydum taki o mektubu okuyana kadar.

Mektupta beni ne kadar sevdiğini yazdı ama bununla tek başına bana bakamayacağınıda annem olsaydı her şeyin daha güzel olacağından bahsetti ve bunun için çok üzgün olduğunu tabi o mektuptan sonra 3 gün boyunca hiç kimseyle görüşmedim Çağan da beni merak edip evime gelmişti tabi Gay olduğum hariçinde her şeyi anlatmıştım ona.

Salona geldiğimizde gördüğüm kişi ile dilim tutuldu vücudum buz kesildi. "M-meriç?" O neden burada neden? Gözleri ellerimize kaydı sonra tekrardan gözlerime bakıp bir tebessüm hediye etti evet onu özledim ama hemen afedemezdim. "S-senin b-burada ne işin var?" Evet cümelmi zor söyledim ama ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. "Seni özledim oğlum." Oğlum, oğlum..

Merhabalar :) evet piçim biliyorum küfürleriniz ve beddualarınız için çok teşekkür ederim .d 

Sevgilerle YIKIK Yazar♡