Herkes aynı laf "unut onu o yok artık alış buna" dile kolay tabi. Ha unut demişsiniz ha kalbini sök demişsiniz. İstiyince unutabilseydi insan aşk acısı diye birşey olmazdı.
Denedim unutmayı sildim fotoğraflarını. Görünce bakmadım gözlerine. Pekiya anılar?
Gülünce çıkan gamzelerini, kısılan gözlerini, uzun saçlarını, bana bakmayan gözlerini nasıl unutayım?
Seni okadar benimsemişim ki seni unutma düşüncesi bile acı veriyor bana. Ne olurdu bir kere beni sevsen! Neden bir şans vermedin bana! Seni senden çok severken neyimi eksik gördün sence de çok acımasız değil misin?
Artık yoksun zaten uzatın bana dahada mesafeler girdi aramıza. Bir kaf dağı kadar uzak, bir nefes kadar yakınken aramıza giren mesafeler delirme sebebim oluyor...
#ÖZLÜYORUM...
