Bir tanıdığım olan Yasin 'e kardeşi doğum günü hediyesi olarak bir araba almıştı. Yasin o akşam çalıştığı yerden çıktığında, yepyeni arabasının yanında yoksul bir çocuğun durduğunu görmüş. Çocuk ona dönüp, "Bu araba sizinmi efendim?" diye sormuş.
"Evet, kardeşim doğum günü hediyesi olarak aldı," diyerek başıyla onaylamış Yasin. Çocuğun ağzı şaşkınlıkla açık kalmış.
"Yani kardeşiniz bunu size hediye etti. Siz hiçbirşey ödemediniz,
öyle mi? Vay canına! Umarım ben de....." diye devam etmeye çalışmış ama sözcükler boğazında düğümlenmiş.
Yasin çocuğun cümleye nasıl devam edeceğini az çok tahmin ediyormuş, 'Muhtemelen, umarım ben de böyle bir kadeşe sahip olurum, diyecekti,' diye düşünmüş.
Tam o sırada çocuk, " Umarım bende böyle bir kardeş olabilirim," diye tamamlamış cümlesini. Yasin yanıldığını fak etmiş. Şaşkınlıkla çocuğa bakarken birden " Arabama binip, birkaç tur atmak istermisin?" diye soruvermiş.
"Evet, tabii ki! Bayılırım!" demiş çocuk.
Kısa bir gezinin ardından çocuk parlayan gözleriyle Yasin ' e dönüp, "Benim evimin önünden de geçebilir miyiz efendim?"
diye sormuş.
Yasin gülümsemiş. Bu küçük çocuğun, mahalledekilere bu arabaya bindiğini göstermek istediğini düşünüyormuş. Ama Yasin bu sefer de haksız çıkmış. Çocuk," Şu önü merdivenli evin orada durabilir misiniz lütfen?" demiş.
Küçük çocuk koşupmerdivenleri tırmanmış. Bir kaç dakika geçmeden Yasin onun geri geldiğini görmüş ama bu sefer oldukça yavaş hareket ediyormuş; çünkü kucağında sakat kardeşini taşıyormuş. Kucağındaki kardeşini merdivenin son basamağına otuturup arabayı işaret etmiş.
" Bak işte Mehmet, aynı sana yukarıda anlattığım gibi. Kardeşi bu arabayı ona doğum gününde hediye etmiş hem de hiçbir karşılığı olmadan. Bir gün bende sana böyle bir araba alacağım. Böylece sende sana anlattığım yerleri kendi gözlerinle keşfedebileceksin."
Yasin bunları duyduktan sonra arabadan inmiş, iki çocuğuda arka koltuğa yerleştirmiş ve hiç unutulmayacak bir gezinti yapmışlar.
İşte o gece Yasin, sabaha kadar uyumamış ve " vermenin " kutsallığı hakkında düşünmüş.
" Hayat yokuşunu tırmanırken, zirveye çıkarken, karşılaştığımız kimselere iyi davranalım; çünkü inişte yine onlara rastlayacağız."
