Eun Kyung anlatıyor:
Kurduğum alarmımın sesi ile uyandım. Güneş ışınları gözüme ulaşır ulaşmaz pencereden seçilebilen bir parçacık denizi gördüm. Dünü düşünerek gülümserken yataktan kalktım. Saçımı tarayıp yeni okul formamı çıkarıp giydim. Buradaki insanlar samimiydi. En azından okulda şimdiden iki arkadaşım vardı, Choon Hee ile Min ji.
(Multideki üniforma.)
Kendime aynadan son bir kez bakıp aşağıya indim. Annem mutfakta kimbap hazırlamakla meşguldü.
"Anne? "Diye seslendim onu müzikle birlikte çalışırken görünce ve dinlediği şey operaydı!
"Cidden kaçıncı yüzyıldayız ki? " Diye sordum.
Annem ise bana bilmece gibi bir yanıt verdikten sonra işine devam etti.
"Kimbaplar neredeyse hazır, ya sen? " dedi.
Dudaklarımı birbirine bastırıp evet anlamında bir ses çıkarıp çantamı kapının hemen yanına bıraktım. Masaya oturunca annem tabağıma 5 tane kimbap koydu. Annenin kimbapları asla olması gereken büyüklükte olmazdı, daha büyük yada küçük olurdu. Nitekim bir insan bu boyuttayken beş tane ile doyabilirdi.
"Anne servis ne zaman gelecek? " diye sordum, evden çıkarken.
Annem hafif bir şaşkınlıkla "Servis mi?"
Diye sordu. Başımı salladım.
"Oh, a Eun Kyung, bunu nasıl desem?, sen artık servis ile gitmeyeceksin. Hem okulunda yakın artık. "
Şaşırmıştım. "Ne? " dedim, şaşkınlığımı saklayamayarak.
Annem ise cılız bir ses ile üzgün olduğunu belirtti. Şaşırmış, belki de öfkelenmiştim. Ama annemle belli etmedim.
"Aç değilim. " dedim kuru bir sesle.
Annem cevap vermedi.
"Tamam, artık çıksam iyi olacak. İlk günden geç kalmak istemiyorum. "Dedim.
"Ne?, ama daha yarım saat var. " Dedi annem.
"Olsun, erken kalkan yol alır! "Dedim hafifçe gülümseyerek.
"Tamam. Ama okulda kimse yoksa eve gel. " onu aceleyle yanıtlayıp evden çıktım. Anneme yalan söylemekten nefret ediyordum. Ama asıl amacım şu yeni edindiğim arkadaşlarımın beni aralarına kattığı Bizim Tayfa Can'ın diğer üyeleri ile tanışacaktım.
Koşarak birkaç dakika içinde dün geldiğim sahile geldim. Min Ji ve Choon Hee gelmişti. Ve gruptaki diğer kızlar.
"Selam. " Dedim onların yanına varınca.
Selamlaşma bittiğinde tanışmaya başladık.
Choon Hee beni tam olarak Koreli gibi görünmeyen birinin yanına getirdi. Herhalde bu melez olan kız Ya Eun olmalıydı.
"Merhaba ben Eun Kyung. " dedim.
"Selam, bende Ya Eun. "Dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suçlular Diyarı
AdventureBiz Kore'nin az bilindik sadece suçluların yaşadığı denizin yanına kurulmuş küçük bir kasabadaydık. Bu kasabada yaşayanlar haricinde sadece isimlerimiz bilinirdi. Taa ki suçlu olmayan bir aile buraya yerleşinceye kadar. Bizim kurallarımızda aşk yokt...