Yavaşça açtım gözlerimi. Burnumda nefes almamı sağlayan ince boru. Yanımda kalp atışlarımı duyduğum alet. Biraz daha gezdirdim gözlerimi olduğum yerde. Burası yoğun bakımdı. Gözlerimi şimdi farkedebildiğim cama çevirdim. Annem ve babam, gözleri kızarmış bana bakıyorlardı. Uyandığımı gördüklerinde hızla kayboldular camın önünden, büyük ihtimalle doktoru çağırmaya gitmişlerdi. Biraz sonra bir doktor ve iki hemşire girdi içeri. Gerekli kontrolleri yaptıktan sonra, birazdan normal odaya geçeceğimi söyledi doktor. Ben ise sadece kafamla onayladım. Biraz sonra birkaç hemşire daha geldi ve beni normal odaya taşımak için yoğun bakımdan çıkardılar. Tam koridordan geçerken seni gördüm. Duvarın önünde çökmüştün, gözlerin kıpkırmızıydı. Ağlamış mıydın benim için? Bakışların bana döndü. Tekrar gözlerinin dolduğuna şahit oldum. Demek ki ne kadar kötü bir haldeysem ağlamamak için zor tutuyordun kendini. Normal odaya yerleştirdiler beni. Sonra ise hemşire serumuma uyku ilacı enjekte etti. Neyse ki seni görmüştüm. O yüzden uyuyabilirdim şimdi huzurla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TINY HANDS || YoonMin
FanfictionYaşayacağı günler birer birer azalan Jimin, Yoongi'yi uzaktan izlese bile, Yoongi onun kalan günlerine bağlanma sebebi oluyordu. Jimin böyle güzel severken Yoongi onu görmüyordu.Şirin çocuğu görse bile tersliyordu onu.O minik elleri kendi ince parma...
