".....kanse-kansersinn.." deyip ağlamaya devam etti...
"Ne....kan-kansermi" dedim fısıltıyla...
Bu....olamaz....
Donuk vaziyette duvara bakarken gözlerim dolmuş, ağlamaya başlamıştım...
"Korkma yavrum tedavi olacaksın...hepsi geçecek..." deyip bana sarıldı...
Ama kanser tedavisinde saçlar dökülüyor...saçlarım...benim..güzel..saçlarım...
Neden? Neden ben? Dünyada binlerce kötü, binlerce acımasız varken....neden ben?...
Kanserden daha beter hastalıkları hak eden o insanlar dururken...neden ben?
Bir kişi....sadece bir kişi bunun nedenini söylesin...ve...üzülmememe sebebiyyet versin...
"Anne...." kısılan sesime aldırış etmeden devam ettim. "Lütfen çıkar mısın?" Diye sordum ruhsuz bir şekilde.
"Ta-tabi yavrum" deyip yavaş yavaş odadan çıktı..
"Kahretsin!" Diye yüksek sesle bağırıp ağlamaya başladım...
Özel bölüm oldukları için kısa kısa yazıyorum.♥♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON Bahar
ChickLit|....Ilkyaz gibi girdin hayatıma...lütfen...SON Bahar'ım olma....| *** "Abla, Mete ile konuştum. Abisi, yani Melih sana aşık değ-" işte o andan sonrasını duyamadım...kalbimde bir şey oldu gibi hissediyorum...hayatımda ilk kez hiss ettiğim bir şey...
