BHO CAMP #2: The Rockstar's Personal Assistant

CHAPTER 18 ~ My King ~

CHAPTER 18

FREEZALE'S POV

Pakiramdam ko ay nanlamig ako sa narinig. Ang babaeng nasa kanta ni King. Ang babaeng minahal niya. Ang babaeng nagdulot sa kaniya ng sobrang sakit pero siya paring sinisigaw ng puso niya.

Pilit na pinapormal ko ang emosyon ko kahit tila nanghihina ang katawan ko. Tinanguhan ko si King at binalingan ko ang babae. Pilit na pinigilan ko ang sakit na gustong bumalatay sa akin nang makita ko ang braso ni King na nakapulupot sa bewang ni Lisette. "Nice to meet you, Miss Valderama. I'm the band's personal assistant."

Hindi man lang tumagal sa akin ang tingin ng babae na para bang sinasabi na hindi ako mahalaga para sa isang minuto man lang ng atensyon niya.

"King, dear, you're making me laugh naman eh. Bakit mo ba ako pinapakilala sa PA mo? It's not like I want to know her. Can we just check out the place?" bumaling ang babae kay Comet at ngumiti. "And I'm glad to see you again, Comet."

Imbis na sagutin si Lisette ay hinawakan ni Comet ang braso ko at hinarap si King. "Maybe you deserve each other. A trash for a trash."

Pagkasabi no'n ay hinila na ako ni Comet paalis. Sumunod na lang ako sa kaniya at tuluyan ng inalis ang mga mata sa kinatatayuan ni King kasama ng babaeng...pinakamamahal niya. Maybe he's happy now. He finally found her again.

"Don't let her get to you." sabi ni Comet habang patuloy parin kaming naglalakad.

"Mahay siya ng taong mahal ko? Anong laban ko ro'n?"

"He don't. He just think that he does."

"How can you be so sure, Comet? Kitang-kita mo naman diba? Gumawa siya ng paraan para makita si Lisette. Si Lisette ang gusto niya. Hindi ako."

"No. If he really love her then why just now? Bakit ngayon niya lang hinanap si Lisette? Madaming pagkakataon na pwede niyang hanapin ang babaeng iyon. Pero bakit ngayon pa kung kailan nandito ka na sa buhay niya?"

Malungkot na umiling ako. Tama na. Napapagod na ako. Pagod na pagod na akong umasa. Gusto ko na lang matapos ang lahat ng 'to.

"Walang ako at wala lalong ako at siya. He love her and he's happy now. Siguro nagkamali lang si Lisette...siguro nagbago na siya-"

"Kahit kailan hindi magbabago si Lisette. She's still the same thin like a stick woman that probably the same width of her brain. She's still a skanky gold digging bitch. Hindi siya nagbago Freezale. Ang ugali na ipinakita niya sa iyo ay ang pinakamagandang ugali na kaya niyang ipakita sa taong sa tingin niya ay hindi niya kalebel."

Hinila ko ang braso ko dahilan para mapatigil kami. Nagtama ang mga mata namin ni Comet. Agad akong nag-iwas ng tingin. "We need to stop here. We're near at the private area of BHO CAMP."

Iniangat ni Comet ang mukha ko. "Don't let her messed up with you, Freezale. You're far better than her."

"Who cares whose better? She have him and I don't."

"Freezale-"

"Stop making me hope for something that is impossible!" tinuro ko ang tapat ng puso ko at pigil ang luhang tinignan ko siya sa mga mata. "Pagod na ito, Comet. The only thing that's keeping me here is my obligation. A-After I'm done doing what's right for him...then I will do what's right for me. And that is to stay away from him."

Bumadha ang pagkalito sa mukha ni Comet sa tinuran ko. "What obligation, Zale? You working for us? Alam mong hindi mo kailangan magtrabaho para sa amin. You're richer than us. What's keeping you here? Ano ba ang totoo?"

"Drop it."

"No."

Hinawakan niya ako ulit. Pilit na kumawala ako pero hindi niya ako binitawan. Nararamdaman ko na unti-unting humuhulas ang kontrol ko sa sarili ko. At ayoko iyong mangyari sa harapan ni Comet. I don't know what I'll be able to do.