KARŞI CEPHE

●4.Bölüm-"Bu,dudakların sahibi ilk ben olacaktım"

Bölüm Şarkısı:Gin Wigmore-Kill of the night (Dinlemizi öneririm.)

Keyifli Okumalar <3

 

İlk tepkim şoktu .

İkincisi bu piçlerin bana sabahten beru yaşattıkları karşısında öfklelenmek.

Son olarak ise tanımadığım bir çocuğun benim ismimi söyleyerek benim öpmek 

istemesiydi.

Ayrıca sabah beni tehdit eden çocuğun şimdi onun kızı olmam boğazımda büyük bir öfke yumruğunun oturmasına sebep olmuştu. Avuç içlerim terliyor ,kızgınlıktan konuşamıyordum.

Ama güçlü kalmam gerekiyordu. Çünkü kendimi savunacaktım.

Bütün gözlerin benim üstünde olduğunun farkındaydım. Fakat şu onları dert etmem  yapacaklarımın en son sırasındaydı. Popumu sandalyeden kaldırarak ve Eylülü dinlemeyerek onların yanına gittim.,

Yağız denilen çocuk ve Çağan bir an için beni süzdü. Çağan’a dönerek, söylenmeyecek o  çok aptal ve büyük sözleri sarf ettim.

“Bu oyunda, çocukça hareketlerimin olmadığını ispatlamamı söylemiştin.”

Şaşırmışa benziyordu.

“Sakın ,Alya pişman olacağın şeyleri yapma!"

“Ben pişman olacağım şeyleri yapmıyorum, sadece oyunu kurallarına göre oynıcam."

Bu büyük bir yalandı . Amacım şu an sadece Çağanı sinir ve kapak etmekti.

Bilmediğim bir oyuna dahil olmam gibi…

Arkadan insanların gülüşmelerini ve sözlerine aldanmayarak Yağız denilen çocuğa döndüm.

“Sadece oyunu başlatcam o kadar”. diyerek tekrardan bütün ilgiyi Yağızın dudaklarına yapışarak kendime çektim.

Yağız  koluyla beni sardı ve öpücüğüme yanıt verdi. Dokunuşu tenimde elektrik etkisi yaratmıştı. Suçluluk duygusuyla onu öperken yaptığım yanlışın hale farkındaydım. Ama dudaklarını öptükçe kendimi tutamaz hale gelmiştim. Dilinin dokunuşu göğüs kafesimdeki kalbinin yerinden oynamasına neden oldu. Dudaklarımı beni incitmeden yavaşça öpmeye devam ediyor , dokunuşları kızlığıma uyarı bir şekilde geri dönüyordu.Eli belime kaydığın da arkadan gelen sesle istemesem bile kendimi geri çekmiştim.

“Bu kadar yeter .” Bu ses tabi ki Çağanındı.

Yağız gözlerini Çağana çevirerek “Bunu sen karar veremezsin.”dedi.

“Öyle mi.”

Çağan yumruğunu mise bulandırıcı  bir çıtırtı eşliğinde oynatarak Yağızın yüzüne indirdi.

Çağan’a “Ne yapıyorsun ?” diye bağırdım.

“Çenesini kırdın”.

“Sana elini sürecek olursa kıracağım bir  çok şeyden öncesi olacak”.

Ellimi  saçlarımın arasına alarak  Çağana  “Sen benim neyim oluyorsun ki “diye çıkıştım.

Yağız hale çalıştığına emin olmak istercesine çenesine açıp kapatırken Çağana “Seni öldüreceğim .”diye kükredi.

Ancak Çağan hiç birimizi takmışa benzemiyordu.

En az 2 adımda Yağızın yanına ulaştı. Onun yüzünü duvara gelişecek şekilde çevirdi.Yağız toparlanmaya çalıştı fakat Çağan onu biraz daha sersemletecek şekilde bir kez daha duvara çarptı.