Kalktı çocuk yatağından. Fısıldadı gündüz vakti güçsüz ışıklarının ardına saklanan yıldızlara.
Sessiz bir çığlık duyuldu o gece. Atan kişiyi ve ayı saymazsak duymamıştı kimse bu sesi.
Ve işte... "Sensiz başlayan bir gün daha."
Tekrar ölümü düşündü çocuk. Hayatın ona oynadığı oyunu... ve lâlettayin hüznü.
. . .
"Ölüm bu dünya kadar kötü mü, anne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeşil Zarf [KyoRen]
Fanfiction"İletişimde en önemli unsur, söylenmeyeni duymaktır." -Peter Drucker (Kapak için tşk bbq : @KageNoKaminari )