GÖK YÜZÜNE YARIM SANİYE KALDI

01

                   12. Eylül, 00:03

Sınırsız duman, akıl almaz bir ses ve burnu intihara sürükleyecek derece de kötü kokular midemi alt üs etmişti.Kusacaktım.

Gözlerim dumandan etrafı bile zor görüyorken abimi burada bulmak hayli zordu. Böyle yerlerde ne iş götürüyordu bilmiyorum; ama ondan yirmi dört saattir haber alamadığımdan, artık meraklanmıştım.

Birbirine sürtünen bedenleri aralayarak zar zor aralarından geçip bar taburelerine doğru ilerledim. Barmen bardaklara içki dolduruyordu. Ondan bilgi alabilir miydim?

Belki.

Şansımı denemekten zarar gelmezdi. Boş bir bar sandalyesine çıkıp oturduğumda bir soluk verdim. Aslında boş bir yer bulmak ,bu dolu mekanda, imkansız görünüyordu.

Şanslı sayılırdım

Dalgalı açık kahve saçlarım terden anlıma yapışmıştı. Burayı kolay bulmamıştım ve şu an en az burası kadar berbat haldeydim. Abimi bulduğumda bunun hesabını soracaktım.

Bencil adam.

Müzik sesi kulaklarımı sağır edecek şekilde arttığında suratımı buruşturdum. Rahatlamak için bir şeyler içsem iyi olurdu ama rahatlamaktan uzak direkt saçmalardım. Bünyem içkiye dayanıklı değildi maalesef.

Barmen kadın önüme geldiğinde ellerimi barmen masasında birleştirip ona eğildim. Bir şey soracağımı anlamış gibi o da dibime gelmişti. Müzik sesinden dolayı kendimi sağır edecek şekilde bağırdım.

"Onat'ı tanıyor musun?" kadın bana dönüp kaşlarını yukarı kaldırdığında tanıması için dualar ediyordum. Çünkü gerçekten endişelenmiştim.