"The Weak Mate Of An Alpha" ( Book 2) Completed

Kabanata 17

   Bago pa man kunin ang katawan ng dalaga sa kanyang silid ng pigilan nya ang mga ito.
" anak akala ko nakapag-desisyon ka na"? nag-aalalang tanong ng kanyang ama.

" pa kahit kalahating oras lang.gusto ko muna syang makasama.pakiusap" pagsusumamo nya sa ama.bumuntong hininga ito bago marahang tumungo.lumabas ang mga ito sya at ang malamig na bangkay na dalaga ang naiwan sa loob ng silid.

" mahal maghihintay ako.maghihintay kahit gaano pa katagal bumalik ka lamang sa akin.mahal na mahal kuta".lumuhang sambit nya bago ito hinalikan. " bumalik ka hah,mahal na mahal kita".

makalipas kalahating oras ay pumasok na ang kanyang mga delta.
" alpha? tumalikod sya at tumango. " kunin nyo na sya" paos nyang sabi.

nakakulong lamang sya sa loob ng kanyang silid ng hinde nya kayang makita gagawin ng mga ito sa katawan ng babaeng kanyang minamahal.nakatulala lamang sya sa kawalan habang pilit na sinasariwa ang masasayang alaala nila ni Anna.

lumipas ang araw linggo at mga buwan.hinde na nakikitaan ni kaunting ngiti ang mukha ng kanilang alpha.palagi itong seryoso at galit.simula ng mawala ang kanilang luna ay kinatatakutan na sya ng kanyang nasasakupan.marinig pa lang ang yapak nya ay pumapasok na ang mga mamayan sa kanilang nasasakupan.araw at gabi itong nakabantay sa hangganan ng nayon.sinisigurado nyang walang rogue ang mangangahas pumasok sa kanyang teritoryo.

lumipas pa ilang taon naging tahimik ang nayon.wala ng pagsalakay ang naganap.maliban lamang sa malaking pagbabago ng kanilang alpha. " beta zack kailan ba babalik si luna Anna" tanong ng isang batang lalaki.na kinabigla ng beta.
" bakit mo naman natanong iyan"? balik na tanong nya rito habang nakaluhod upang pantayan ito.

" kasi simula ng mawala si luna, palagi ng malungkot si alpha.hinde na sya ngumingiti.at palagi na syang galit.siguro kapag bumalik na ang luna magiging masaya na sya ulit". malungkot na sambit nito.

" ma's mabuti pa magdasal na lang tayo na bumalik na ang luna.para bumalik na sa dati ang alpha" ngumiti ito at tumango.

" sige umuwi kana at baka hinahanap ka na sa inyo" nakangiting sambit nya.bumuntong hininga sya at habang nakatanaw sa batang papalayo.tiningala nya ang langit makulimlim na.parang nakikisimpatya ito sa paghihinagpis at sakit na nararamdaman ng kanilang pinuno.nasa ngayon ay tulalang nakatanaw sa kawalan.

lumipas ang mga taon ng isilang ang unang anak ni mildred at ederson.
" tignan mo love ang napaganda nya para syang isang anghel" umiiyak na usal ni mildred sa asawa.ngumiti ito pinagmasdan ang natutulog na sanggol. " tama ka mahal napakaganda nya. anong ipapangalan natin sa kanya?.

" Annaliz, iyon ang pangalan nya"

lumaking mabait at masunurin ang batang si anna.madalas din itong napupuri dahil angkin nitong ganda.hinde na lamang sya umiimik sa tuwing makakarinig sya ng mga papuri sa ibang tao.hanggang sa magtapos sya ng elementarya.

" anna anak saan mo gustong mag-aral sa highschool"? tanong ng kanyang ama habang kasalukuyan silang kumakain ng hapunan.
" dito na lang po ako dad,dito din po kasi mag-aaral sina jasmen at aldren" nakangiting tugon nya.

" ganon ba,oh sige kong iyang ang gusto mo"

" thanks dad,mom"

" your welcome anak,basta ikaw gagawin namin ng daddy mo ang lahat para maging masaya ka.because we love you so much".

" I love you too mom,dad"

" oh sya kumain na tayo,at baka mag-iyakan pa tayo dito" nakangiting sabi ng ama nya.

excited sya sa unang araw ng klase nila highschool.kasalukuyan syang nagsusuklay ng buhok ng marinig nya ang bose's ng mga kaibigan.
" Anna? tawag ng ina nya. " po" agarang sagot nya.

" bilisan mo na dyan,nandito na ang mga kaibigan mo".

" opo ma,pababa na po"

nakangiting mukha ng mga kaibigan ang sumalubong sa kanya. " pasensya na natagalan ako" hingi nya ng paumanhin at kinagat ang pang-ibabang labi.

" halina kayo at baka mahuli pa tayo first class.nakakahiya kapag nahuli tayo" ang sabi ni jasmine na nagmamadaling lumabas at sumakay ng kotse.

" tara na Anna,aldren sabay-sabay na tayo total isang room lang din naman ang papasokin natin".ang sabi nya.nahihiyang ngumiti si anna bago sumakay magkatabi sila ng upuan ni jasmen samantalang nasa likuran nila si aldren.pagpasok nila sa paaralan ay maraming bumati sa kanya ngunit ni isa ay wala syang inimikan.maliban lamang sa mga kaibigan nya.alam kasi nya ang pakay ng mga ito kaya  hangga't maaari ay iiwasan nya ang mga ito.ayaw nyang biguin ang mga magulang nya.

" Hi annaliz right? I'm Christopher" ang sabi nito na nakatayo sa harap ko.habang nakalahad ang kamay nito.naiinis sya sa sobrang kapriskuhan nito.tinitigan lamang sya ang kamay nito bago mag salita.humalikipkip sya habang nakataas ang kanang kulay na nakatingin dito.

" sorry,but I'm not interested to meet you.pasensya na pero maaari bang umalis ka sa harap ko.marami pa akong gagawin" naiinis na saad nya.tumawa lamang ito sa sinabi nya.

" sorry din pero hinde ako basta-basta sumusuko hanggang sa pansinin mo ako" nakangising usal nito.umirap sya at muling tinuon ang mata sa binabadang libro.

katulad ng sinabi ni cristopher ay hinde ito sumuko sa panunuyo mapansin lang.sa ilang taon na lumipas ay kong ano-anong bagay ang ginawa nito at pinapadala na hinde nya naman tinatanggap ibinibigay nya kay jasmen ang mga binibigay nito sa kanya.flowers, teady-bear at iba't ibang pagkain.

" grabe ka talaga Anna, kawawa naman si cris.gusto lang naman makipagkaibigan sayo yong tao.kawawa naman". ang sabi ng kaibigan nyang si jasmen.

" may mga kaibigan na ako,dapat na kayo sa akin hinde ko na kailangang magdagdag" walang ganang sagot nya.

" ano ka ba jas,wag mo ng pilitin si Anna.alam naman natin pareho kong anong dahilan nya kaya hanggang ngayon ay hinde pa rin nya tinitigilan si Annaliz" ang sabi ng kaibigan nyang si aldren.

" oo naman, sa akin lang naman naaawa lang naman ako don sa tao".

" e sa kaibigan natin di ka naaawa.paano kong pinaglalaruan lang sya ng lalaking yon".pagtatanggol sa kanya ni aldren."

maaga ang labasan nila anna ng hapon na iyon dahil absent ang dalawang teacher nila sa hapon.habang masaya silang nag-uusap tungkol sa kukunin nila sa kolihiyo.ng makasalubong nila ang grupo nila cristopher kasama ang mga kaibigan nito.

" hi anna natanggap mo ba ang regalo ko sayo" nakangiting tanong nya.bumuntong hininga sya at tumingin sa kanya.

" pwede ba tigilan mo na ang pagpapadala ng kong ano sa akin. gusto mong malaman kong natanggap ko?hinde tinapon ko kaya tumigil kana.tigilan mo na ako" inis nyang bago ito nilampasan.

rinig nya ang pag- buntong hininga ng mga kaibigan. " bakit naman ganon ang sinabi mo anna" malungkot na usal ni jasmen.maging sya nakunsensya sa sinabi. " hinde ko sinasadya nadala lang ako" mahinang saad nya.baka tama lang din ang ginawa nya para tumigil na ito.