"The Weak Mate Of An Alpha" ( Book 2) Completed

Kabanata 8

   Nanginginig sa dahil sa sobrang takot.sari-saring ang kanyang naririnig.sabayan ng madilim na paligid na halos wala ka nang makita habang yakap ang dalawang tuhod nakakapanindig balahibo.bigla ay naalala nya ng unang pagtapak sa lugar na ito.ang pagpatay sa mga pasahero ng bus na kanilang sinasakyan.ang pagtakbo papasok ng kagubatan upang makipagsapalaran para mabuhay.hanggang sa makilala ko zion ang pinuno ng mga taong ang nagligtas sa amin laban sa mga bampira na gusto kaming patayin.sa kabila ng pagiging taong lobo nya isang nilalang na hinde mo aakalaing nabubuhay sa mundo.kahit ni katiting ay hinde ako nagkaroon ng takot sa kanya bagkos ay sa unang pagkakataon tumibok ang aking puso nang masilayan ko sya sa unang pagkakataon.

ngunit ngayon magkalayo kami.nasasaktan ako dahil hinde ko alam kong ano na ang nangyayari sa kanya ngayon. siguro ay nagwawala na iyon sa pagkawala ko.sigurado akong hinahanap nya ako ngayon at magwawala kapag hinde ako na kita.mis na mis ko na sya nasasabik akong muling maikulong sa mainit nyang bisig.namimis ko na ang mga ngiti nya.sabik na sabik na akong makasama syang muli.

ngunit sana ay wag na lang nya akong hanapin dahil hinde magdadalawang isip ang grupo ng mga bampira na patayin sya.at iyon ang hinde ko kayang mangyari.kaya kong tiisin na hinde sya makasama huwag lamang syang masaktan.napakarami na nyang isinakripisyo para sa akin.siguro ay hanggang dito na lang kami.hanggang dito na lang matatapos ang aming kwento.sa tuwing naiisip ko ang aming nakaraan nawawala ang takot sa dibdib ko.nagiging mahinahon ako. dahil kahit sandali lang ay nag kasama kami.

nabaling ang tingin ng biglang bumukas ang pinto. at pumasok ang isang halimaw na kilalang kilala nya si Dylan ang hari ng mga bampira. kita nya ang paglawak ng ngisi nito ng makita sya.bigla na lamang bumalik ang takot nya noong gabing hinabol kami ng mga bampira. lumapit ito sa  seldang kinalalagyan nya.ng hawakan nya ito ay napaungol at napabitaw.muli nya syang tinitigan habang hinde nawawala ang ngisi sa mga labi nito.

malakas nyang sinipa ang selda napasigaw sya at napayuko ng tumalsik ito dulo.napangiwi sya ng pwersahan nya akong hawakan ang kamay at pwersahang pinatayo.pilit kong tinatanggal ang kamay nya dito  ngunit lalo lamang iyong humihigpit kaya napaiyak sya sa sobrang sakit at takot.

malakas sya nitong itinulak sa sahig dahilan para mapahiga ako.napangiwi sya ng tumama likod ko sa semento.pagapang akong umatras palayo dito ngunit hinila lang sya nito sa nito at itinihaya.napaiyak sya ng hinde man lang nya kayang ipagtanggol ang sarili nya.dumaing sya ng daganan sya nito.pinunasan nito ang mga luhang lumalabas sa mga mata nya dahil sa kawalan ng pag-asa. Zion mahal kita bulong nya ngunit umabot pandinig ni dylan kaya nagalit ito.naging kulay pula ang mata nito.

napasigaw sya isa-isa nitong sinira ang damit nya hanggang sa wala ng natira ni isang saplot sa katawan.napalitan ng matinding pagnanasa ang mga tingin nito sa kanya. halos hinde nya na ito makita dahil makakapal na luha sa kanyang mga mata. " dylan wag maawa ka,sabi hinde mo ako sasaktan.sabi mo mahal mo ako.bakit mo ginagawa sa akin to". humihikbing saad nya.hinde ito nagsalita wala syang tugon nya nakuha rito.

muli sya nitong dinaganan ng mahubad ang lahat ng saplot.ngayon ay pareho silang walang saplot. paulit ulit syang umiling dito at nagmamakaawa.pinagdikit nya ang kanyang dalawang hita ngunit sapilitan iyong pinaghiwalay at pumagitna.

" w-wag m-maawa ka.a-ayoko" pagmamakaawa nya ngunit isang ngisi lang ang isinukli nito.

napasigaw sya ng biglain nito ang pagpasok sa gitna nya halos maputol ang ugat nya sa leeg sa lakas ng kanyang sigaw na umalingawngaw ang sigaw nya sa buong palasyo.pakiramdam nya ay namanhid ang buong katawan nya.pakiramdam nya ay para syang pinasukan ng malaking tubo sa sobrang sakit.ramdam nya ang maraming dugo na lumabas sa kanyang kaselanan.

" zion" sigaw nya sa pangalan ng lalaking mahal nya.

lalo lamang nagalit ang halimaw na nakadagan sa kanya.pabilis ng pabilis ang galaw ni dylan sa ibabaw nya napalitan ng kulay pula ang mata nito tanda ng matinding galit.hinde nito alintana ang sakit na nararamdaman ng dalaga.gusto nitong sumigaw ngunit walang bose's na lumalabas sa bibig nito.pagluha lamang ang kaya nyang gawin.para na syang mamatay sa sobrang sakit.hinawakan nya ang balikat para itulak ngunit kinuha iyon ni dylan at nilagay sa ulunan ng dalaga.at binilisan ang pa ang pagbayo sa gitna ng dalaga.

Ahhhhh,ahhh ungol ng binata na tila sarap na sarap sa ginagawa.habang ang dalaga ay tuluyan ng nawalan ng malay.hinalikan nito ang dibdib ng binata walang syang pinalagpas ni katingting.at bawat nadadaanan ng labi nito nasusugatan ang balat ng dalaga. halos mawasak ang kaselan ng dalaga.at sa dami ng dugong lumalabas dito.

buong magdamag nyang ginalaw ang dalaga walang tigil walang pahinga.tila wala syang kapaguran.habang ang dalaga ay hinde pa rin nagkakamalay.tumigil lamang sya ng tuluyan ng lumubog ang buwan at sumikat ang araw.pagod syang nahiga sa tabi ng dalaga at yumakap mula sa likuran ng dalaga. at tuluyan ng pumikit.

Biglang nagising si zion sa pagkakatulog ng marinig nya sigaw at sakit na nararamdaman ni Anna. " Anna " Anna " pulit ulit na sigaw nya.nagwawala na sya nang binabato ang lahat ng hawakan nya.hinde sya kayang kayang pigilan ni zack dahil masyado itong malakas kahit na bugbog ang buong Katawan nito dahil sa ginagawang pagsugod sa kuta ng mga bampira.

dali-daling tumakbo ang kanyang mga magulang palapit sa silid ba kinalalagyan ng kanilang anak.
" tumigil kana zion magagawa iyang pagwawala mo" galit na sigaw ng kanyang ama sa kanya.habang ang kanyang ina ay napatakip ng bibig habang umiiyak sa sobrang awa para sa anak.

malakas syang sinuntok ng kanyang ama ng hinde sya nakinig at nagpatuloy lang sa pagwawala.nadapa sya sa malamig na sahig dahil sa lakas ng suntok ng kanyang ama. bumangon sya lumuhod sa paanan ng kanyang ama niyakap nya ang binti ng ama at doon umiyak.
" papa tulungan mo ako, ibalik natin sya papa ibalik natin sya " humikbing sambit nito.tuluyan ng bumagsak ang luha na kanina pa pinipigilan.nilapitan ni lanny ang anak at mahigpit na niyakap.yumakap din ito pabalik sa ina. " tahan na anak nandito na si mama hinde kita iiwan" pag aalo nya sa anak.

lumuhod si drake upang mapantayan ang anak. " makinig kang mabuti anak,kong gusto mong mabawi si Anna magsanay kang mabuti magpalakas ka.pantayan mo ang lakas ng hari. at kong maaari ay higitan mo pa.para pagdumating ang panahon na magkaharap harap kayo hinde kami madidihado mababawi mo ang babaeng mahal mo.tutulungan kita kasama ng ibang alpha at ang buong hukbo ng mga taong lobo" ani ng ama nya na kinatango nya.mahigpit syang niyakap ng kanyang ama.

samantala pitong buwan na ang nakakalipas simula ng gabing iyon ay hinde pa rin nagkakamalay si Anna.labis naman ang pagsisi ni dylan sa sarili. hanggang sa napagpasyahan nyang dalhin ito sa europa upang doon ipagamot.walang araw na hinde nya sinisisi ang sarili.

bukas na bukas din aalis paputang europa kong nasaan nakatira ang kanilang buong lahi.