Broken Promises:
Chapter2: Tears
Sa Classroom...
"Sy!"
"Aray naman! Bakit ka nanaman ba sumisigaw jan ha?" ano bang problema ng mga tao ngayon, at hyper sila? Lalo na'tong bestfriend kong si Xhiena or Xy. Laging hyper. Hindi napapagod kakasigaw sakin -.-
"Hihi. Sorry Sy! MAY BAGO KASI TAYONG BLOCKMATE!" -xy
"At kailangan pang sumigaw?" -ako
"Eh kasi naman eh. Ang hot at ang gwapo niya! Hihihi. Kinikilig ako!" -xy
"Lumalandi ka nanaman Xy! Tumigil ka nga jan. Lahat nalang ng transferees pinagdidiskitahan mo!" -ako
"Nako! Wala ka lang boyfriend jan eh!" inasar pa ako? -.-
"Buti nga ako NBSB eh! Ikaw? Wala na. Kawawa na ang next bf mo, lagi mong pinaglalaruan." -ako
"Ang sakit naman nun Sy! Grabe ka :(" pinagana nanaman niya ung tampo effect face niya
"Edi sorry! Basta tumigil ka na sa pagpapantasya mo sa new transferee na yan!" -ako
"Oo na. Ipapaubaya ko na siya sayo. Haha. Bagay kayo!" pinasa pa sakin. Aish! Ang bait talaga nitong bestfriend kong 'to :3
"Shut up! Anjan na si Prof. Bumalik ka na sa upuan mo!" -ako
"Wag ka namang sumigaw Sy! Ang lapit lang natin sa isa't-isa oh!" -Xy
"At ikaw pa talaga may ganang magsabi nian ha?! -.-" sasagot na sana siya nang biglang pumasok si Prof
"Good Afternoon class!" at sino naman ung kasama niya? Mukhang ewan.
"Good Afternoon Prof." hinila ni prof ung kasama niya palapit sakania
"Class, we have are new transferee here beside me." -prof
"New na nga! Transferee pa! -.-" narinig ni Prof ung sinabi ko.
"Ms. Phoenix! Don't be rude!" ok. ako pa ang rude. kasalanan ko bang masyado siyang redundant? Tss!
"I'm sorry sir!" may halong inis pag-so-sorry ko.
"Mr. Alexanderson. Introduce your self." mukha namang mahiyain 'tong si Emo boy. Laging nakayuko.
"Hi! I'm Lars Alexanderson. Your new blockmate. Hope you'll like me." he smiled. Tinaas niya ung ulo niya at WOW! Ang gwapo niya. Wala akong masabi. Tinignan ko ang iba kong classmates and guess what? NAKA-NGANGA SILANG LAHAT! Literally! Haha. Natawa naman ako dun.
"Class! Pakisara!" hahaha. Natawa sila ni Emo boy at prof sa mga mates ko. "Ah, Mr. Alexanderson. You may now take your seat." tinignan ko kung saan ang may vacant seat. Sa tabi ko. Malapit lang kasi ako sa corner. Kaya madaming vacant seats.
Papunta na si Emo boy sa tabi ko nang biglang nagbulungan ang mga kaklase ko.
"Ang swerte ni Psychie/Nakakainggit/Prof sana katabi ko nalang siya/Sana magkaBF na yang si Sy/Itinadhana sila/Bagay sila." argh! Nakakaasar sila -.-
Napaupo na siya sa tabi ko. "Hi. I'm Lars, call me L.A" ngumiti siya sakin at inabot ang kamay niya para makipag-shake hands.
"I'm Psychie. Call me Sy." nginitian ko din siya at inabot ang ko ang kamay ko sa kamay niya.
"Nice to meet you." natawa kami. Nagkasabay kasi kami sa pagsabi nun. haha. Narealize ko, hindi pa pala nagkabitaw kamay namin.
"Ah, L.A. Kamay ko? Hehe." napatingin siya sa kamay namin, kaya napabitaw din siya agad.
"Sorry Sy :)" grabe! Totoo nga ubg sinabi Xy. He's so hot! haha. Ok, sorry. Lumalandi na ako. Behave Psychie! -.-
"It's ok." nginitian ko din siya at iniwasan ko na ng tingin.
--
"Class. Our activity for today is 'GTKEO'" -Prof
"What is GTO prof?" nako talaga 'tong si Xy. Ang slow kahit kailan. Lahat may alam nun siya lang ang hindi. Kabanas siya +_+
"Getting To Know Each Other, Miss Yuu." napayuko naman si Xy. Napahiya ata, pinagtinginan kasi siya ng lahat.
"Para saan naman po ug activity na naisip niyo prof?" nagtanong na ako para iwasan na nila ng tingin si Xy. Baka kasi magalit yan pagbuntungan pa ako. Iba kasi ang ugali niyang babaeng yan eh =_=
"Since, may transferee student tayo, dapat makilala rin natin siya. Lahat tayo mag-she-share ng unforgettable moment." woah! Ito ang ayoko sa lahat. Kahit kanino, hindi pa ako nagkwe-kwento ng tungkol sa sarili ko except Seb. "Sino ang gustong mauna?"
Nakita ko sa side vision ko na nagtaas ng kamay ang katabi ko, si L.A.
"Ok. Mr. Alexanderson. You're first. Go infront."
Naglakad na siya sa mini stage ni Prof. Tinititigan nanaman siya ng buong klase. hay! Sarap tusukin ng mga mata nila -.- haha. feeling ko naman girlfriend ako. Asa! Haha
"8 years old palang ako nang may nakilala akong sobrang gandang batang babae. Binu-bully-bully ko pa nga siya eh. Nagpapa-pansin nga ako lagi sakania. Pero sa sobrang pagka-papansin ko sakaniya, nasaktan ko na siya. Masakit para saakin na hindi ko muna inisip ang bawat galaw ko. Pero syempre, bata palang ako nun kaya wala akong kaalam-alam sa mga mangyayari." huminto siya. Napatingin siya sakin. "Nasaktan ako nung may lumapit sakania na batang lalaki. Kasi siya, pinangiti niya ung taong gusto ko. Eh ako? Sinaktan at pinaiyak ko lang siya." sandali? Bakit, parang familiar ung story niya? "Kaya naisipan kong layuan nalang siya. Kasi ayoko siyang nakikitang nasasaktan dahil sakin. Kaya hinayaan kong maging masaya siya sa piling ng iba. Pero ngayong alam ko na ang dapat kong gawin, hindi ko na hahayaang masaktan pa siya. Kaya..." teka? papalapit siya sakin. Ha? Anong ibig sabihin nito? "Psychie Phoenix, will you let me court you? I promise, hindi na kita sasaktan pa. I'm sorry sa nagawa ko nung bata palang tayo..."
"Ikaw? Ikaw ung batang laging bumu-bully sakin?" nalilito ako sa mga nangyayari.
"Oo. Pero hindi ko naman sinasadya na saktan ka nung panahong un. Gusto ko lang kasing magpa-pansin sayo eh. Kaya uulitin ko..." lumapit pa siya sakin at lumuhod, "Psychie Phoenix, gusto pa kitang makilala. Gusto kitang makasama ng matagal. Bibigyan mo ba ako ng pagkakataon para mas makilala ka? Will you let me court you? Handa akong maghintay."
Nakatingin lahat ng estudyante sakin. Andami ding nakiki-tsismis sa labas ng room. Ano ba 'tong kahihiyan na 'to. Napatingin ako kay Xy, nakikita ko siyang tumatango. Pahiwatig na 'oo' ang sabihin ko.
Ayoko siyang mapahiya. Pero... "I'm sorry..." nakita ko siyang napayuko. Tumayo ako at humarap sa mga estudyante. "I'm sorry kung naabala ang klase dahil samin. Kaya para hindi mabalewala ang mga nangyari, oo. Pumapayag ako L.A." ngumiti ako at nakita ko siyang ngumiti din. Tumayo siya at lumapit sakin.
Niyakap niya ako nang mahigpit, "I love you Psychie. Papatunayan ko sayo na hindi mo pagsisisihan ang sagot mo." humiwalay na siya sakin. Naka-ngiti. Hinawakan niya ang kamay ko. Napatingin ako sa may pintuan malapit sa upuan ko...
I saw him...
He's wearing a sad face...
"S-Se-Seb?" he walked away.
Nakita ko...
Nasaksihan kong, may tumulo mula sa mata niya.
His precious tears.
BINABASA MO ANG
Broken Promises [PAUSE STORY]
Short StoryI know it's common that PROMISES ARE MADE TO BE BROKEN. But as we experienced it, we believe in it. You know the feeling right? It hurts so much. Especially when it's the one you love the most who broke it.