ＲＡＦＡＥＬ ( Demonic Series 3 ) COMPLETED ✔Under Editing

Chapter 8

***

Napabalikwas siya ng bagon ng mag alarm ang kanyang cellphone mabilis niya iyon pinatay Tumingin siya Sa bintana kung saan makikita niyang pumapasok na ang sikat ng araw.

Pupungas pungas na napatayo siya pero. kalaunan rin no'n Ay na-alala niya ang nangyari kinagabihan At ganon na Lamang ang pag tataka niya ng magising siya ay naroroon na siya Sa kanyang sariling silid Ang tanging na tatandaan niya Lamang ay bumaba siya para mag hanap ng makakain subalit teka?

Shet! May lalaki siyang nakita Sa loob ng kanilang bahay kagabi Pero? Bakit nagising siya na rito na siya Sa kanyang silid?

Ano bayun? Panaginip lang Ba yon lahat Takte! Bakit wala siyang matandaan Sa mga nangyari kagabi hindi niya alam kung totoo ang kanyang mga nakita ng nag daang Gabi.

Nakakapagtaka Naman kasing nagising na lamang siya ay nasa kaniyang kuwarto na siya kaloka ipinilig niya muli ang ulo saka siya nag ayos nang sarili usapan panaman nilang dalawa ni Didang ay sabay silang papasok pero sa pag-uwi ay hindi na  dahil pupuntahan pa nito ang t'yahing may sakit.

Nang makapag handa na siya mabilis siyang bumaba nakita niya ang kanyang Ina' na naka simangot nanaman at Abalang abala sa binabasa nito poocket book's ni Hindi manlang siya nito na pansin nan'g siyay makababa.

"Ma, aalis na po ako."

Napa angat ang mukha nito Mula sa binabasa at tinaasan siya ng kilay nito habang Napa ikot Naman ang kanyang mga mata. Ang akala paman din niya hindi siya nito napansin.

"Hindi kananaman kakain?"

"Ma, sa school na lang po---"

"Tumigil ka! Hala sige Kain Hindi ka aalis hanggat Hindi ka nakain ng almusal."

"Ma, naman---"

"Hep! Kain Hindi ko naman alam Kung talagang
nakain ka roon."

Paninigurado pa nito kaya Wala siyang nagawa kundi sundin ang kanyang Ina nang matapos siya ay mabilis na siyang tumayo at humalik rito at nag paalam.

"Mag iingat ka!"

"Opo."

__________________________________________________

"Ang tagal mo talaga kahit kailan."

Salubong agad sa kaniya' ng kaibigan habang siya Naman ay nginitian lang Ito ng tipid.

Ilang oras na silang nag aabang nang masasakyan ngunit' Wala parin silang Makita na iinip na sila sa kakahintay Kung may hihinto pabang Jeep sa harapan nila.

Tangina! late na kaya sila no.

"Takte Naman! Oh, late na tayo bakit ba walang masakyan halikana nga at mag lakad na lamang tayo."

"Baka Wala lang talagang b'yahe ngayon."

"Kaloka anong Wala Heller! Lunes ngayon day! pinag sasabi m'ong walang b'yahe ka diyan."

"Abat, Malay ko rin ba."

Nag simula na silang mag lakad ilang kilometro palang ang na lalakad nila ay hingal na hingal na sila pareho sabayan pa ng tirik ng  sikat ng araw.

"Jusko! Di ko na kaya  to! Bayan Wala manlang talagang dumaraan para na kung tinutusta nito tangina! talaga."

Pag rireklamo pa nito ng tingnan niya ito may napansin siya sa balat nito medyo na mula ang mga kamay nito maging ang mukha nito.

Hindi niya alam kung guniguni niya lamang ba iyon nakita niyang parang umu-uso ang mukha ng kaibigan.

Pinilig ang ulo at hindi niya na lamang iyon punansin pa baka nag kamali lang siya ng kita.