မင္းႀကီးကိုေလွ်ာက္တင္စရာ႐ွိလို႔ နန္းေတာ္ထဲဝင္ဖို႔ျပင္စင္ေနရင္းအက်ႌႀကီးကိုခ်ည္ေပးေနတဲ့ဆူးလက္ဖမိုးေလးကိုကိုင္ၿပီး အနမ္းေပးလိုက္တယ္။
ဆူးဆံပင္ေလးကိုသိပ္တင္ေပးၿပီး
"ကိုယ္ဒီေန႔ ေစာေစာျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္"
"ကိုလည္းလမ္းမွာဂ႐ုအံုးေနာ္။ဆူးေစာင့္ေနမယ္"
နန္းေတာ္ထဲကိုဝင္ဝင္ျခင္းျပာယာခတ္ေနတဲ့သူေတြကိုျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ကထိလုစဲစဲျဖစ္သြားသည္
သူ႔ေ႐ွ႕ကျဖတ္သြားတဲ့အထိန္းကိုေခၚၿပီး ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့
မင္းႀကီးပြဲေတာ္တည္မယ့္ဟင္းခြက္ထဲအဆိပ္ပါလို႔တဲ့
ႏႈတ္က ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔ ဆိုတဲ့စကားကိုေရရြတ္ရင္း
ခ်က္ျခင္းပဲ မင္းႀကီးအေဆာင္ကိုေျပးသြားလိုက္မိသည္
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔"
မင္းႀကီးရဲ႕အေဆာင္ကိုေရာက္ေတာ့ မယ္မယ္ႀကီးလည္း႐ွိေနတာေၾကာင့္စိတ္ပူဟန္မျပေတာ့ပဲ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ႐ွိေနလိုက္တယ္။
အေပ်ာ့စားအဆိပ္မို႔လို႔ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ အရင္ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးေတြက အခုေတာ့ ျဖဴဖပ္ေနတယ္
ဘယ္သူကလုပ္ၾကံတာလဲ။ဘာလို႔လဲ။
ဆယ္ဟြန္းသာ ထိခိုက္ရင္သူ႐ူးသြားလိမ့္မယ္
မယ္မယ္ႀကီးျပန္သြားအထိ သူတို႔၂ေယာက္ဘာစကားမွမေျပာဘဲထိုင္ေနတာ မိုးေတာင္ခ်ဳပ္သြားခဲ့ၿပီ
"ဂ်ံဳအင္ ဘာမွေျပာစရာမ႐ွိရင္ျပန္ေတာ့ ငါနားခ်င္ၿပီ"
သူ ဆယ္ဟြန္းဆီသြားျပီး ဆြဲဖက္လိုက္လိုက္သည္
"ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ကာကြယ္မေပးႏိုင္လို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္"
ဂ်ံဳအင္သူ ့မ်က္ႏွာေပၚ႐ွိေနတဲ့ လက္ႏုႏုေလးေတြကိုကိုင္ရင္း ေတာင္းပန္စကားကို ထပ္ခါထပ္ခါေျပာေနမိသည္
"ညမိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ ျပန္ေတာ့ဂ်ံဳအင္"
"မျပန္ဘူး...မင္းနားမွာပဲေနမယ္"
"သနားသြားတာလား........"
သူ႔ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္
ထိတ္လန္႔သြားမိသည္
YOU ARE READING
ေတာ္ဝင္ပန္း
Fanfictionစစ္သူႀကီးကင္ မင္းကို ငါကိုယ္ေတာ္ ခ်စ္ျမတ္နိးမွန္းသိလို႔ ငါကိုယ္ေတာ္ေပၚ ရက္စက္ေနတာလား
