The Truth Behind You

Part 3 : Momo's pov.

*KRINGGGGG*
*You missed a call from Dahyun*

"Oh sissy kanina pa tumatawag sayo si Dahyun oh, wala ka bang balak sagutin?" sambit ni shiera habang umiinom ng kape.

"Ahm di muna sangayon, pansin ko kase nagiging cold na siya sakin simula nung nakaraang linggo" sabi ko sabay tayo, nasa coffee shop kase kami ngayon kasama ko sina shiera,Vanessa, at Aslynn.

"Guyz, kailangan ko nang umuwi. May aasikasuhin pa kase ako eh." nang eksaktong patayo na ako sa aking kinauupuan natanaw ko si Dahyun na papasok sa Coffee shop.

Tataguan ko sana siya kaso nagkakatitigan na kami.

"Andito ka lang pala kanina pa kita tinatawagan, di mo naman sinasagot." ani niya habang papaupo sa tabi ko.

"ehem! beshy kailangan na pala namin umuwi birthday kase ni Edrean." sabi ni Aslynn papalayo at aalis na ng coffe shop.
Hay jusko iniwan na naman nila ako dito!

"Oh may kailangan akong sabihin sayo Momo." seryosong sambit ni Dahyun habang nakatitig sakin.
"Actually dapat kahapo  ko pa 'to balak sabihin kaso di mo sinasagot mga tawag ko." dagdag pa niya sa malumanay na boses.

"A-ano b-ba yun?". utal utal kong' pagkakasabi.

"Alam mo naman siguro na mahal na mahal kita diba?" sabi niya.

"Oo naman" i answered.

"Pero may di ka pa kase alam about sakin eh! naalala mo yung kinuwento ko sayo about dun sa lola ko na sinumpa ako?" sambit niya.

"Oo"

"May 3 rules kase ang buhay ko. At unang una dun ay bawal ako mainlove, at ang sumunod na dalawa ay nalabag ko na rin. kailangan kong' mahanap ang libro ng buhay ko at masunog ito bago lumipas ang 3 buwan." sunod sunod niyang pagkakasabi.

"A-ano?--"

"At kung di ko mahahanap ang libro ng aking buhay, mamatay ang isa sa mahal ko, kaya kailangan kong' mahanap yun. pero..." dagdag pa no Dahyun.

"Pero ano?" sabi ko.

"Pero di ko alam kung anong bagay o sino ang makatutulong sakin para mahanap ko ang libro ng buhay ko in just 3 months." malungkot niyang pagkakasabi habang nangingilid ang luha niya sa kanyang mga mata.

"Gagawin ko ang lahat para matulungan kita" sabi ko ng nakangiti.

"Sure? ayoko kasing mawala ka" sabi ni Dahyun habang hinahaplos ang aking ulo.

"3:00 na pala! Dahyun? Kaylangan ko ng umuwi may aasikasuhin pa kase ako eh" sabi ko.

"Hm osige kita nalang tayo bukas sa school." sabi niya at akmang tatayo na siya sa kaniyang kinauupuan.

Dali dali na akong tumakbo papalabas ng Café. May aasikasuhin pa kase ako sa para sa laro namin next week. Pero hanggang ngayon di pa rin mawala sa isipan ko lahat ng sinabi ni Dahyun kanina. Paano kaya kung di niya mahanap yung libro ng buhay niya? Nasaan kaya yung libro na yun?

Sa kakaisip ko sa mga sinabi niya, Di ko namalayan na nasa tapat na pala ako ng bahay namin.

*Tok tok tok*
kumatok ako ng 5 beses pero walang tao sa loob ng bahay namin.

"Mom? Dad? Andito na po ako!"

pero wala pa ring nagbubukas sa pinto. buti na lang at may duplicate ako ng susi ng bahay namin.
Pagbukas ko ng pinto nakasara ang ilaw sa lahat ng bahay maliban sa kwarto ko. Nasaan kaya sila mom? hmmm.

"Mom? Dad? Nandito po ba kayo? umakyat ako sa kwarto nila pero wala sila dun.

Nakita ko yung kapitbahay namin na dumungaw sa bintana nila.

"Momo! Wala diyan sila mom at dad mo, pumunta sila sa Cebu kanina may emergency meeting daw sila dun. Binibilin ka nga nila saken." sabi ng cute na kapitbahay namin na si Jade.

Masyado kasing workaholic sila mama at papa, buti na lang di ako kagaya nila HAHAHAHA.

bumaba na ulet ako sa kwarto ko, humilata ako at nagpatugtog ng kanta ng Gfriend, sila kase favorite GG ko eh. hehehe.

Me gustas tu me gustas turuuuu~
pakanta kanta pa ako nung mga oras na yun at may bigla akong narinig na kakaiba.

May narinig akong kakaiba sa kusina namen na para bang tinatawag ako. pero ako lang naman mag-isa sa bahay namin ah? gRrrrR takot akwo.

pagkababa ko ng kusina sarado parin yung ilaw kaya binuksan ko. At may nakita akong lukot lukot na papel sa ibabaw ng lamesa namin.

kinuha ko yung papel at binasa.

"YOU'RE THE KEY"

iyan ang mga salita na nabasa ko sa papel.

Ako? susi? HAHAHAHAHA not funny.
itutulog ko na lang siguro 'to.

Shi-noot ko yung papel sa basurahan. At bago ako umakyat kumuha muna akong pagkain sa refregirator hehehe gutom na kase talaga ako.

Nakaakyat na ako ng kwarto ko pero di pa rin maalis sa isipan ko yung mga salita na nakasulat sa papel kanina.

Para saan at kanino kaya yun? napaisip na lang ako bigla, at di ko namalayan na nakatulog na pala ako.

TO BE CONTINUED...