[Aşk ve Savaş~ AzDen]

[First - Bölüm İki ]

[X: Ne istiyorsun? Gitmemi mi?
Y: Ölesiye dek benimle olmanı ]

Kafamı penceremden yukarıya kaldırdım kafamı. Ne zordu bu yaşama işi. Koydum kafamı omzuma daldım gökyüzüne. Her şey mi onu hatırlatır dı? Herkes mi onu anımsatırdı? Beyaz bile onu mu temsil ederdi? Melek ti o Melek. Kanatları kırılmış bir Melek. Başka açıklaması yok bunun.

İnsan ilk yartıldığından beri suçlar hep vardı değil mi? Kabilin Habil i öldürdüğünden beri. İnsanlık nereye gidecekti?

Suç. Suç nedir ki? Bir insanın canına maal olmak mı? Yoksa bir insanın ekmek parasını elinden kazanmadan etmeden o paraya el koymak mı? Nedir ki bu suç denilen şey? Aşk olabilir mi? Aşk en büyük suç. O zaman tutuklayın beni. [Yazar Notu: Beni de tutuklayın uleyn kkkkk]

Çok güzeldi. O çok özeldi. Kısaca cidden o bir melekti. Şimdi ise suçlu olan herkesin içine düşüvermişti. Hayat ne kadar çabuk ilerliyordu öyle? Hayat denilen bu kelime "Deniz" mi diye anılacak bende? [Yazar Notu ; valla benim ki "Lavinia'm" diye anılıyor bende kkk ]

Ona işim düşmüştü. İşi düşen herkesin işi düşene ihtiyacı olur değil mi? Benimde ona her şekilde ihtiyacım vardı. Yanına gittim. Söyledim yapması gerekenleri. Ama dünyadan gitmiş gibiydim. Sesini çok sevmiştim. O kadar sevmiştim ki başka seslerin arasından tek bir tonunu ayırabilecek derecedeydim. Deniz sen beni ne hale getirmiştin? Ben insan değildim. Kimse beni görmemişti. Sen mi? Göreceksin benim içimdeki sessiz çığlıklarla dolu olan limanı?

Ah be deniz. Ne gemiler geçti benden. O yüzden düştüm ya bu adaya. Bu ada oldu o yüzden bana liman. Soğum ben deniz. Buzullar arasında gömülmüş ve daha yeni çıkmış gibiyim. Beni ısıtabilir misin? Çok çığlıklar vardır insanın içinde. Benim kileri duyar mısın deniz? Beni sever misin deniz?

Sana çok büyük bir yük yüklemiştim. Ama kabul ettin. O gün geldiğinde her şeyi yapmıştın. Ve başarmıştın.  O an güneşten daha parlaktın. Nerden bilebilirdim ki güneşim olacağını?

Savunmuştun diğerlerine. Göğüs göğüse gelmiştik. Hepsi ile beraber savaşmıştık. Çok güçlüydük. Seviyordum seni beni sevdiğini bilmeden. Sakladım seni kendimden. Ah ah bir çeksem kokunu içime dedim. Onu da çektim deniz. Hayatta bana ilk defa nefes aldırdığımı hissettirmiştin. Sana çok teşekkür etmek istedim ama isteyip de edemedim. Şimdi baktığımda yüzüne senin hakkında pişmanım. İnsanım işte. İndan oğlu teper ayağı ile güzel olan her şeyi. Bende o gün seni tepmiştim. Ben en güzel şansımı tepmiştim. Ben bana geleceğin yolları tepmiştim. Şimdi pişmanım. Senin ile daha çok vakit geçiremedim.

İnsan hayatının önemini sonradan anlıyor. sevdiğinin önemini felan. Ah be deniz şiir olacak kadındın, sana yanacak bir de ben vardım.

Şiirler yazılacak gözlerin, ağıtlar yakılacak ellerin, uyuya kalınıcak koynun, ve zehirlerime panzehir olacak dudakların vardı. Bir türlü bakamadım, bir türlü tutamadım,bir türlü kalamadım, bir türlü tadamadım. İnana bana çok zaman harcadım.

Şimdi soruyorum sana ey sevgili ;

Şimdi gelseydim gönlüne
Katar mıydın beni içeri
Sever miydin deli gibi?