[Aşk ve Savaş~ AzDen]

[ Second - Bölüm Bir ]

[ Bölüm Sözü 👇
Kaybolmak :
Kaybolmak nedir ki? Bir çok şey ile anlatılabilir değil mi? Bazen insanların unuttuğu şeyler olabiliyor misal "Bazen Kaybolmak sevdiğinin gözlerine bakmaktır" ]

Bazen ne yazacağımızı neler yapabileceğimizi bile bilemeyiz.
Hayat bir çocuk ise oyuncağını bizden kıskanır,bir oyuncak ise "Ben hayat" demekten başka bir bilgi vermezdi.

Çünkü hayat her şekilde zaman A yani ona bırakmamızı tercih ediyor belli değil mi zaten? Her şey belli iken bir şey üzerinde hüküm veremez ve konuşamayız çünkü hayatın gidişatı bu her şeyi kendimize saklamalıyız.

Ben saklıyordum. Ama kayboldum. Bulamadım. Arıyorum hala ama bulabilecek gibi değilim. Sense çok güzeldin hala çok güzelsin.

Kelimelere değilde sana ihtiyacım var benim. Şimdi ise senden bir haberim. Bana bir şarkı bırakmıştın. "Buraya düşmeden önce çok dinlerdim" demiştin. Oysaki dünya daki en güzel şarkıyı hiç dinlemedim ben. Sadece istediğim tek şey dudaklarından "Seni Seviyorum"  kelimesini duymak. Çünkü bu benim için en güzel melodi.

Ah keşke dinleyebilseydim. Dinleyip sana kavuşabilseydim. Ama dinleyemedim. Şimdi dinleyebilir miyim? Onu bile bilmiyorum 🙊

Ah şimdi gelsen atılsan kollarıma, vallahi ölümüm değil, hayata dönüşüm olurdu. Ama bak "Olur-du" yani olacağı zaten yoktu boşuna uğraşmamış oldun. İyi ki yorulmadın. Yorulsaydın kendimi harcayacak haldeydim.

Bir öpücük hayata döndürürmüş insanı. Öpmedin ki sen beni. Bir sarılmak ilaç olurmuş insana ben kanserim sarılsana bana....

[Flash Back ]

Yorulmuştum. Koskoca Azra Kaya Yorulmuştu. Kütüphane de buldum kendimi. Yanlızlığın bir evresini yaşıyor gibiydim. İşte şimdi de böyleyim. Yorgun. Kendine dargın. Adım sesleri duydum.

Kafamı kaldırdım. Oradaydın.  Gülümsedim. Bir şeyler demiştin. İlaç gibiydi her şey ama birden sarıldın bana. Nasıl bir his bilmiyorum ama canımdan canımı vermiştin bana

Kafamı sindirdim vücuduna. Ah Beyaz T-shirt ün üzerine yapışmış bir haldeydi. Kafam karnına denk gelmiş ben ise ölü bir ceset gibiyim. Gibi yi felan boşver ben zaten bir cesetim. Sana ölmüş bir ceset. Sana varamamış ama yanında olmuş bir ceset. Hiç sana kendini belli etmemiş ceset.

O kadar güzel şetler söylemiştin ki. Ben o gece rüyamda aynı sahneyi tamamlamıştım. Ya sen ne kadar muazzamsın öyle. Sanki hiç bitmeyecek şekilde.

[Flash Back End ]

İşte o zaman her şey farklıydı dünya renkli,her yer renkliydi. Günler ne kadar hızlı geçti öyle?. Ah şu zaman seni benden almaya hazırlanmış senden izin ister bir halde. Çok güzel sin be.

                Sana olan tüm sevgimle
                                           Azra Kaya

[Yazar Anlatımı ]

Azra elindeki günlüğü kapattı. Bu her şeyi anlattığı 10. Günlüktü. Evet Azra Kaya Deniz Demir için şair olmuş haldeydi. Zaten hepimiz aşklarımıza adanmış şiirlere ölmüş değil miyiz?

Hepimiz birer şair, birer deliyiz. Ah tabi bu aşkını bulanlara geçerli. Diğerleri ise bence birer sãbi. Yani onlara dokunalacağını sanmıyorum. Gerçi şu zamanda bile çocuğa göz koyanlar var değil mi?

İşte her hikayenin bir acı tarafı vardı lakin bazıları bunu anlar bazıları ise sadece saklar. İşte her şey ya yazıya dökülür ya da hiç kimseye aktarılmaz. Çünkü hayat bu kime aktarsam herkese anlatıyor düşüncesi olmuş olabilir herkeste.

Çok ön yargılar var içerimizde. Hepimizin yenemediği, içine atmaktan çekinmediği.

Azra penceresinin önüne oturdu,eline paketini alıp içinden bir dal çıkarmayı ihmal etmemişti. Aldığı bir dal sigarayı dudaklarına bıraktı ve ateşledi. İşte her şey bu kadar basitlemişti.

*Bölüm Sonu*by👋