[Aşk ve Savaş~ AzDen]

[First - Bölüm Üç ]

[ X: Bıraksana beni sanki hiç olmamışım gibi
Y: Sen olmasaydın bende olmazdım ki! ]

Koşmaya başladım. Arkamda üç kişi koşuyordum. Yakalanacaktım. Biri birisi öldü.

Gördüğüm rüyadan sonra hızla kalktım. Kızlar başımdaydı Sormuşlardı ne oldu?  diye!  Anlatamamıştım o gün. Susmuştum. Odamdan çıkıp ortak alana çıktım. Ordaydı. Gülümsedim. Bir ilaç gibiydi.

O günler çok güzeldi. O çekilen fotoğraf aklıma geldi. Kızlar dalga geçerlerdi o zamanlarda bizle. Ama şu an karşınızda o günleri isteyen bir Azra Kaya vardı. Evet doğru duydunuz. Ah onla ilk gülüştüğüm an aklıma gelince yüzümü bir gülüş kapladı. Çok güzel gülüyordun Deniz Demir.

Neyse demiştim seni görünce ben, neyse bu heves te geçer gider demiştim. Hatırlıyor musun? Şu an bilmiyorum ama Nihal Müdür e karşı çıktığın onu yanılgıya düşürdüğün o an çok güzel din. Keşke hiç değişmeseydik.

Günler ne kadar geçtiyse  sana olan özlemim o kadar büyüdü. Mesafeler özlemi artırıyordu ama şu an benim sana çok ihtiyacım vardı. Ah Özdemir Asaf ın şiirleri sana yazılmış gibi. Nazım Hikmet in Piraye si sensin benim için. Şimdi bana söyler misin? O hep seninle hayalini kurduğumuz dış dünyanın içinde benimle bir vakit geçirirmiydin ki?