Marrying A Womanizer

Chapter 1

DENNISE

I was here in our living room waiting for Alyssa. 2 o'clock na ng madaling araw but still she's not home. Since we're married two weeks ago, ganyan na siya. Always coming home late and drunk. Lagi ring malamig ang trato at mabilis mainis kapag kinakausao ko o 'di kaya ay hindu ka papansinin. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

Alam kong masasaktan at masaaaktan lang ako kung ipagpapatuloy ko pa itong one-side love na ito, but I just love her so much...na kaya ko itong tagalan. Kaya nga kahit ayaw niya sa kasal na ito, ay pinagpatuloy ko pa rin. I love her, I really do. High school pa lang kami, nung mag croos ang landas namin. Naglalaro siya ng volleyball sa UST at ako naman sa CSA, magkalaban ang team namin nung time na 'yon. Basang basa na siya sa pawis, at ng punasan niya ung mukha niya ay kita ung abs niya. Kateam niya noon sila Kim at si Ara na bagong lipat sa UST. I never tought na siya ang mapapangasawa ko. I was 17 years old that time, and first year college pa lang ng sabihin sakin nila mom and dad na arranged na ang marriage ko. Hindi nila sinabi kung sino, nung mag bente anyos ako ng sinabi sakin kung kanino ako maikakasal. Nagulat ako at the aame time ay ang laki ng tuwa ko dahil si Alyssa pala, kay Alyssa pala ako ikakasal.

Pinagde-date oa nga kamj e at sa iisang school lang din kami pinag-aral...para raw madevelop kami sa isa't isa, pero sa huli ako lanv ang na-in love ng sobra. Maglalambing lang siya kapag nasa harapan o kasama namin ang mga magulang namin. Kabaligtaran naman kapag kaming dalawa lang ang makaharap. Tatlong taon na kaming ganito. Tatlong taon...tatlong taon na rin akong nasasaktan ng paulit-ulit.

Sa araw nga nang kasal namin, nag-alangan pa siyanv mag "I do" sa harap ng pari. Halos umabot ng isang minuto bago siya sumagot sa pari. Nagbubulunhan ang mga tao habang ang mga magulang namin ay hindi maipinta ang mga mukha nila. Pagkatapos ng kasal na iyon ay walang honeymoon na naganap. Diretso agad kami sa bagong bahay na binili sa amin ng mga magulang namin. Wala siyang pake sa akin. Wala siyang konting damdamin para sakin.

Nagising na lang ako sa pag-aalala ng marinig ko ang pag bukas ng gate at ang tunog ng papasok na sasakya. Tulad ng inaasahan, niluwa ng pintuan si Alyssa. Binuksan niya ang ilaw pagbukas niya ng pinto dahil tanging liwang lamang ng buwan ang nagbibigay liwanag sa loob ng bahay, at kita ko ang gulat sa kanyang mga mata nang makita akong nakaupo sa sala.

"What the hell! Dennise?! Bakit gising ka pa!?" Bungad nito sa akin. Mura agad ang salubong, haynako.

"A-Alyssa...hinintay kita...san ka ba lagu nagpupunta at inaabot ka ng ganitong oras sa pag-uwi?" Mahinahon kong tanong sa kanya.

"Wala kang pake!" Paakyat na suya ng hagdan nang tawagin ko siy.

"Alyssa!" Sigaw ko sa pangalan niya. Tumugil naman ito sa pag-akyat at lumapit sa akin. Nakakatakot ang ayra niya.

"Gusto mo talang malaman?" Humintk siya "Sa kwarto ng iba." Bakit ba siya ganito? Bakit hindi siya makuntento sa akin? Bakit ba gustong-gusto niya akong saktan? Bakit...bakit di niya ako kayang mahalin!? Hindi ba ako kamahal-mahal?

"What dennise!? Iiyak ka na naman!? Ikaw 'tong gustong-gustong malaman kung saan ako nagpupunta tapos iiyak-iyak ka dyan!?" Tumula na naman ng walang humapay ang mga luha ko.

Galing siya sa ibang babae? Gawain ba ng may asaw 'yan?

"B-Bakit hindi mo ako magawanv mahalin? B-akit h-hindi mo ka-kayang makuntento sa akin? Ba-Bakit sa...bakit sa i-iba ka pa su-sumasama? Bakit hin-" hindi ko na natapos ang aking pagsaaalita nang putulin niya ito. Na naging dahilang ng lalong pagkirot ng puso ko. Pakiramdam ko any minute now sasabog na ito sa sobrang sakit.

"Because! I don't like you slut!"  Isang malaking sampal sa akin ang sinabi niya.  Slut? 'Yan ba ang tingin niya sa akin na tapat na nagmamahak sa kanya?

Walang tigil ang pag-agos ng akinv mga luha. Ang sakit...ang sakit-sakit ng mga binitawan niyang salita. "Huwag kang magmalinis, Dennise. Alam ko namang madumi ka na." Pagkatapis niyang sabihin iyon sa akin ay nagpatuloy siya sa pag-akyat at pumasok sa kwarto namin. Habang ako ay napaupo na lamang sa sahig at di magkamayaw kung paano pupunasan ang luha ko at titigil sa pag-iyak.

Me? Maduming babae? Pati ba naman siya naniniwala sa tsismis na iyon? College pa kami nang kumalat ang issue na iyon.

May nanliligaw sa akin, si Myco Antonio, isa ring volleyball player sa La Salle. Gwapo naman siya at mayaman pero mas gwapo pa sa kanya asawa ko, mayaman...psh hindi na kailangan mayaman pa kung playboy ka naman. Kaya binasted ko siya agad. Ayoko nang paasahin, dahil noon pa man...si Alyssa na ang mahal ko.

Isang linggo matapis kong bustedin si Myco at may kumalat na usap-usapan  na may nangyari daw sa aming dalawa ni Myco, nung saktong nag-inukan kami nh mga kabatch mate ko sa isang bar sa makati, saktong nadoon din sila Myco kasama siguro ang nga barkada niya. Paano ko nalaman? Nahagio lang naman nv mga mata ko nung pagpasok namin sa bar. Perk panung mangyayare eh nung nagpaalam ako nasa tamang pag-iisip pa ako nun, siguro nakita niya ako doon. Hindi man kasi ako masyadong uminom n'on. Alam ko na agad na si Myco ang pasimuno at ang hindi ko maintindihan kung bakut niya pa kailangan dungisan nng pagkatao ko din, siguro kasi ako ang unang babar na bumasted sa kanya.

Simula noon, iba na ang tingin sa akin ng mga tao. Kaya siguro ganun na din ang tingin sa akin ni Alyssa, isang maduminh babae.

Umakyat na ako sa kwarto at nadatnan kong tulog na si Alyssa, ang aking mahak. Tinabihan ko na siya ngunit nakatalikod ako.

Kailan mo ba ako mamahalin? Kailan ba magiging ako? Ako na lang Ly, please. At may tumulo na naman na luha.

Kinabukasan, gumising ako ng maaga upang ipagluto ang aking asawa. Fried rice, egg and bacon. Maya-maya nakarining na ako ng mga yabag pababa ng hagdan.

"Aalis ka?" Tanong ko sa kanya na bagong ligo at nakadamit na panlakad. Tinignan niya lang ako at hindi pinansin sa halip ay dumiresto siya sa refrigerator at kumuha ng tubig. "Alyssa kain ka muna. Nakapagluto na ako ng almusal."

"Sa labas na lang." Malamig na turan niti at dire-diretsong lumabas ng bahay.

"Alyssa saan ka pupunta? Maaga pa ah?" Tanong ko sa kanya.

"Huwag mo akong pakialaman!" Inis na sambit nito at tuluyan na siyang lumabas sa bahay kasabay ang pagtunog ng sasakyan.

Anong huwag pakialaman? Asawa niya ako kaya may pakialam ako  may karapatan akong tanungin siya. Pero alam kong wala akong karapatan sa puso niya..."Hayyy..." napabuntong hininga na lang ako.

Palagi na lang kaming ganito. Naiwan na naman akong mag-isa dito at magisang kakain. Sana tinikman man lang niya ang luto ko, kahit isang kutsara man lang.

Ganito lang siguro sa una. Malay mo 'di kalaunan matutunan na din niya akong mahalin kahit papaano...hindi ako dapat sumuko. Tama, hindi ako susuko.