Kur u futa ne autobus pashe edhe gocat e tjera:Ami,Sara,Refi,Era,do te studionim ne te njejten shkolle. Ato i njoha diten kur mora vizen,i takova dhe me pas u ula ne vendin bosh afer Eres. Ishte hera e pare qe udhetoja aq larg me autobus. Per nje moment e mbeshteta koken te dritarja dhe u futa thelle ne mendime...
Sapo kishim zbritur nga autobusi dhe e gjeta veten para nje ndertese te madhe,shume te madhe ngjyre blu. Ishte shume e gjere dhe pese kateshe e gjate, oborri ishte super i madhe dhe kudo kishte lule nga me te ndryshmet, ne mes te tij ishte nje rrjete volejbolli,ndersa anes nje cepi kishte lojra te ndryshme per femije. Thirra vajzat dhe hyme brenda per ta pare me mire. Te gjitha kishim mbetur goje hapur,sapo hapem deren dhe u mahnitem nga ajo qe pame,koridori ishte i madhe dhe ne muret e kuq ishin te varura piktura nga me te ndryshmet,ne anen e majte te koridorit kishte klasa,vendosem qe te shkonim e ti shihnim. Klasat ishim paksa te vogla por duke mar parasysh faktin se ishin 20 te tilla menduam se ishte shum mire. Ndersa ne anen e djathte te koridorit gjendej kuzhina,aty kishte nje arome shume te shijshme, ajo gjithashtu ishte goxha e madhe. Tani kishte ardhur koha te shkonim nji kat me siper per te shetitur dhomat.
Ndjeva sikur dicka me ndaloi,papritur syte mu hapen instiktivisht ama ajo qe pashe ishte vetem...pra paska qene vetem nje enderr,paska qene autobusi ai qe ndaloi e jo une.
Une isha paksa e hutuar,tashme kishim zbritur,nuk e kuptova aspak se si kaloi ora. Jashte po na priste Z. Sami (pergjegjesi yne ),ai na shoqeroi nga Keshani ne Edirne. Rruga zgjati paksa. Kur mberritem na shetiti pak vendin dhe me pas na coi ne shkolle e cila kishte me shume se nje muaj qe kishte filluar. Shkolla me pelqeu ne fakt,ishte e madhe e bukur. Oborri ishte pikerisht ashtu sic e pelqeja une,ishte i madhe aq sa te mund te luaje dhe te vrapoje lirshem.
...
Nuk dija c'te shihja.Isha para deres se konviktit dhe...O Zot i Madh nuk mund ta besoj,si ka mundesi qe te jet kaq...
Nuk po i besoja dot syve te mi,ktheva koken per te pyetur gocat,por pash se edhe ato ishin po aq te habitura sa une,te gjitha kishim mbetur te ngrira dhe asnjera nuk po fliste,une nuk dija as cfare te mendoja.
