*-*MÜHÜR*-*

*-*BÖLÜM11*-*

...

“Kim bu misafir?” planlarını değiştirecek kadar önemli biri sanırım.

On dakika sonra, cip bahçeden içeri girerken cevaplamıştı sorumu. “İçeri girince görürsün.” Ne cevap ama! Cevap vermesen de olurdu yani. Niye zahmet ettin ki.

Arabayı durdurur durdurmaz indim hemen. Meraktan çatlıyordum. Kimdi ki bu gelen?

Belime sarıldı birden. “Sakin olsana biraz.” Hızlı atmaya çalıştığım adımlarımı yavaşlatmakta üstüne yoktu! Yavaş adımlarla kapıya yürüyordum onun zoruyla.

“Kim olduğunu söylemedin. Meraktan çatlıyorum. Bu yüzden suçlayamazsın beni.” Durup yüzüne baktım. “Yoksa kendine sevgili falan buldun da onu mu göstereceksin bana?” omzuna vurdum. “Tebrikler. Allah bir yastıkta kocatsın. Benim için sorun yok. Hatta onu mühürlün yapabilirsin. Sorun çıkarmayacağıma emin olabilirsin yani.” Kocaman açtığım gözlerime, cevap olarak sadece gözlerini devirdi. “Ne yani? Sevgilin değil mi misafirimiz? Bak şimdi çok üzüldüm!”

Kapıya gelince durduk. Anahtar çıkarmadı. Yanında anahtarı mı yok? Neden bekliyoruz? “Boşuna bekleme vapur geçmez buradan.” Şaşkın bakışları altında zile uzandım.

Zile basamadım.

Açılan kapıdan çıkan kollarda boğuluyordum şimdi! Nefes almaya çalıştım. “Yavaş!” bana sarılanın kim olduğunu bir süre anlayamadım. “Nefes alamıyorum!” sesim karga gibi çıkmıştı.

Çığlık atarak geriledi biraz. Acı çığlığı değildi bu. Sevinçten çığlık atmıştı. “Çok pardon!”

Gülümseyen yüzüne baktım bir süre. Yanlış mı görüyorum? Yoksa rüyada mıyım? “E-Ezel?”

“Hoş geldin ablacım!” tekrar sarıldı kocaman. Ama bu sefer boğmamaya özen göstermişti.

“Nerden çıktın sen?”

“Annemin karnından.” Pişmiş kelle gibi sırttı. Espiri mi yaptı bu şimdi?

“Burada ne işin var?” diye üsteledim.

“Söylemiştim.” Dedi Baran arkamdan. Konuya dahil olacak illa ki!! Bunu Ezel'e söylemişti. Bana bir şey söylememişti çünkü!! Ne söyledi ki Ezel'e?

“Seni merak ettim.” yüzündeki neşeli tutmaya çalıştığı gülümsemeyle içeri çekiştirdi beni. Üzgünlüğünü gizlemek için böyle gülümserdi. Malımı bilirim ben. Yaralandığımı öğrenmişti sanırım. Kimden öğrendiğini söylemeye gerek yok. Siz anladınız.

“İyiyim ben.”

“Tabi canım tabi. Bende öyle diyordum zaten.” Zorla salona ittirdi beni. “Hadi otur da öyle konuşalım.”

“Babam buraya gelmene izin vermez.” Koltuğa oturdum.