Fragments of Memories (in the process of proof-reading)

8

A/N: Henlooo! Oh ayan yes! May update na ako after kong ma writer's block.
Enjoy~
_______________

<Z's POV>

Ughh, I really dont know what to do that time. Masyado ata akong nagpadala sa inis ko.

Sht! Bat kasi kung ano ano ang mga naitatanong niya?

It's just weird because I feel somewhat happy, she sounds like she's jealous or something but nevermind. Dapat di talaga ako nagpadala sa inis ko.

But still she shouldn't have done that thing.

Sinundan ko siya sa kwarto niya.

<Merzanelle's POV>

Ano ba itong nangyayari sa akin, bakit ganito ako kung umasta? I was too jealous I hurt someone's feelings, I was too selfish para tanungin yun. Eh ano ba ang karapatan ko para tanungin yun diba?!

Naiinis ako sa sarili ko, gusto kong saktan ang sarili ko

Bat di pa kasi ako natuluyan?

But it is still a mystery to me kung sino yung tumulong sa akin. Tho Im thankful na din dahil tinulungan niya ako pero, bakit? bakit niya pa ako tinulungan. Arghhh naiinis ako!

"Bwiset! Bat di nalang ako namatay"

As I say those words, pinupukpok ko ng paulit ulit ang ulo ko sa may pader. Nalilito na ako sa mga nangyayari sa akin, di ko na alam ang gagawin ko.

Halo halong emosyon ang nararamdaman ko. Di ko na maipaliwanag, sakit, inis, pagsisisi, pagkamuhi, pagselos——ewan ko, di ko na alam pa kung ano pa ang dapat kong maramdaman.

"Bat ganito ang nararanasan ko?!Naiinis ako! AYOKO NANG MABUHAY PA!"

I screamed because of frustration at mas lalo pang lumakas ang pagpukpok ko sa ulo ko.

I felt blood dripping from my head pero di ko pa rin tinitigil ang pagpukpok ko and still crying, besides this time I think I became numb.

""Shit! WEIGHN WHAT ARE YOU DOING?!"

I heard Z rushing onto me.

"Weighn! Look at me!" -Z

I didn't listen and still banging my head on the wall

"Come on Weighn! Stop that! Look at m——— FCK! WEIGHN? ARE YOU INSANE!? ARGH! YOU MAKE ME GO CRAZY!" sabi ni Z nung iharap niya ako sa kanya dahil nagdudugo yung ulo ko.

I just stared at him blankly. Then I saw his worried eyes. May kinuha siya sa likuran ko and he just took a cloth from my bed atsaka ipinunas niya ito sa buong mukha ko. I still wear that blank expression after he wiped the blood on my head

"Seriously! Why are you doing this?" He asked

"Trip ko" I said and I looked away at him

"Anong klaseng trip ba yan Weighn? You're making me worried about you! Why would you do that?"

"Hah! Worried ka?! Dont make me laugh! At wag ka na mag effort! Diba dapat mas pagtuunan mo ng pansin si Steph, sinaktan ko ang damdamin niya diba? Tapos nabastos ko pa yung pagkain! Dont be worried at me!"

"Of course I should be worrying at you"

"Stop please. Just stop for fuck's sake"