BÖLÜM 14:DELİYİM

28 6 0
                                    

Ben deliyim yorgun ve yanlızım.
Geceye misafirim denizin ortasın da küçük bir adayım.
Yüzme bilmem yüreğimi bir yere bırakmışım.
Bıraktığım yerden çok uzaktayım.
Kapıları kapattım üstüme.
Sürgüleri beynime çektim.
Sabreden derviş bana da sabır etmesini öğretsene.
Ben deliyim ama çok şey bilirim.
Renkler ve zevkler hiç birşey ifade etmiyor artık bana.
Sonların başladığı yerden başlangıçların son bulduğu yere doğru gidiyorum.
Yağmurun yağması benim için romantik değildir.
Çünkü ben o yağmurlu gecelerde çok göz yaşı akıttım.
Benim güneşim doğmaz.
Dünyam dönmez.
Ayım hep mehtap hâlindedir.
Rüzgârım hep soldan batıdan eser.
Bardağıma doldurduğum hüzün ile sarhoş olurum.
Mezem ise bir dilim umut çok mu?
Benim mevsimim değişmez.
Sadece kıştır.
Kuşlardan bildiğim sadece güvercin dir.
İnsanlardan sadece çocukları severim onları da büyük olana kadar.
Bir çift yeşilimsi ela göze bir güler yüze taparım.
Öyle güzel hayaller kurarım.
Sonra o hayallerimle birlikte suya düşerim.
Çayım 3 şekerlidir.
Sigara üstüne sigara yakarım.
Parayı sevmem.
Kimsenin düşmanı değilim.
Kimseye düşman değilim.
Kimsenin dostu değilim.
Kimse dostum olmadı.
Söyleyemediğim çok şey var aslında....!

BU BİZİM HİKÂYEMİZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin