Yine ıssız odasında yerini aldı adam ellerini basının iki yanına yerleştirip gözünü kapattı.
Yorgunluğu bütün vücudunu bastırmış nefes dahi alamaz hale getirmişti.
Hafif bir aydınlanmayla geçmişine gidiverdi gözleri.
Her zaman ki gibi sandalyesinin başında küçük kendisine bile bir faydası olmayan sobasının basında oturmuş kadını izliyordu. Adam kadının gözünden düşen her damlanın bedelini hayatından bir parça vererek ödemeye hazırdı.
Saatlerce oturduğu sandalyesinden kalktı.
Yavaşla kadınına yaklaşıp ellerini sacına dokundurdu. Buz gibi kesilmiş elleri aniden ısınmıştı bile ihtiyacı olan tek şey kadının sadece yanında olmasıydı.
Bunca zamanın acısı yorgunluğu ve yaptıklarının hepsinin bedeli bitmişti.
Kadının duymayacağını bildiği halde yine de sessizce fısıldadı.
' Kadın nasıl olurda bütün derdimi tek bir gülüşünle yok sayabiliyorum '
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanfil
RomanceBir Adam Bir Kadını En Fazla Ne kadar Sevebilir Ki Yada Bir Kadın Bir Adama Olan Aşkını En Fazla Ne Kadar Gizleyebilir ?
