2

4 0 0
                                    

Our talks continued. I was getting attached, I know. But I mistook friendship over love. See how stupid I was? Haha

I started to wait for your texts, your calls, and I was always looking forward to talk to you. And I know, little by little, I would eventually fall.

And I did. Unconsciously.

So unconscious that I denied my own feelings.

Yes, I did. I pushed you away, remember?

Hindi mo ako masisisi, ikaw kasi yon e. Ikaw. Ikaw na nagpasaya sa'kin. Ikaw na corny, ikaw na baliw, ikaw. Leche oo, ikaw.

Pero ikaw din kasi yung dati niyang boyfriend. Gets mo ba? Iyon lang e. Iyon lang naman talaga. Nakakatawa kasi kung anu ano ang idinahilan ko noon, pero iyon lang naman talaga yung rason.

"Huwag ka munang matulog. Sabay na tayo." tangina. Tandang tanda ko pa yan. Sira ulo ka e. You told me you don't want to sleep late, but heck, ano to? E palagi akong nagpupuyat no'n! Sabi mo pa nga, "ayoko matulog nang late, magkakapimples ako" natawa ako, kasi you sure are vain.

Ganyan ka pa rin ba hanggang ngayon? I wonder. Because if you are, I would definitely tease you about it.

Akala ko yun na e. Akala ko hanggang doon lang. But then, the thing that I did not know I was scared of happened.

Shit happened. You told me something that changed everything. Damn you, you don't play fair.

To: My Kind of AlmostTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon