I dedicated this chapter to all my followers and readers!
Thanks soooo much!:)
Enjoy!
The Cold Never Bothered Me Anyway!
Chi’s P.O.V
“…cerebrum is the largest part of the brain and it is responsible for thinking, learning, imagining, reasoning, and remembering. I think at this moment, your cerebrum is not working. Why? Because you didn’t think before you said ‘those words’ to Rovic. You didn’t imagine what he can do to you. And now you didn’t remember that you have problem with him that you need to solve!” Mahabang paliwanag ni Bincs sa’kin. Kasalukuyan kaming kumakain sa condo niya sa Ortigas. Yes, may condo si Bincs. Mayaman eh.hihi..
Anyways, back to her cereblum or cerebrum chuchu, ang talino talaga ng babaeng ‘to! Pero natatawa akong tingnan ang worried face niya.
“What?!”
“What? What?” nakatawang tanong ko lang.
“My goodness Chi! Wala ka man lang bang sasabihin tungkol sa mga sinabi ko?” medyo iritadong tanong ni Bincs. Natawa naman ako.
“Ay, hihi… Galing mo talaga Bincs! Favorite mo talaga ang science no?” :-D
Padabog na tumayo si Bincs at pumasok sa banyo.
“Wala ka talagang kwentang kausap.” Sabi niya at isinara ng malakas ang pinto. Napapikit ako ng mariin at saka tumawa ng malakas. Agad din namang lumabas si Bincs.
“You’re really crazy. I wonder why we became friends.” Umiling iling na lang na wika ni Bincs at ngumiti.
“But seriously Chi, what are you going to do with Rovic?”
“Ha? Wala akong gagawin sa kanya no! baka siya ang may gagawin sa’kin,hihi..”
“Crazy. Ano nga?”
“Aba, malay ko sa kanya! Basta ang sinabi ko, sinabi ko. Liligawan ako ni Rovic at pahihirapan ko siya.” Ngiting ngiti pa rin ako.
BINABASA MO ANG
Aray Ko Bhe!
HumorSiya si Conchita Co, 17 years old. Walang kinalaman ang hitsura niya sa surname niya. Hindi siya mukhang Chinese, Taiwanese o Japanese. lsa lamang siyang pangkaraniwang dalagang Pilipina na nagrereklamo sa binigay sa kanyang pangalan. lsa siyang...
