STEP 1

23 1 0
                                    

HERO

-/ A hero does everything to save the world but who gets to save the hero?/

"The witch shows her powers to the kingdom and cast her spell. Everyone ran away to save theirselves . However little princess, who was abducted by the witch, feels so hopeless because no one can help her." I stopped for a moment and stared to their hopeful eyes

" Luckily, his prince came. He ran to the wicked witch bravely but before he could raise his sword, the wicked witch throw her fireballs to him----" I gave a little action para maniwala naman ang mga bata sa akin. 

 They all shouted in fear. Ang isang bata ay niyakap nang mahigpit ang kanyang manika.

Im a pedia-doctor. Narito ako sa isang ward  para kwentuhan ang tatlong bata na narito. Paminsan minsan ay kinukwentuhan ko ang mga bata talaga para makatulog.

"Ano pong nangyari sa prince Doc? Did he die?" Claire asked. 

Si Claire ay may malubhang sakit sa puso. ASD or Atrial Septal Defect, isa itong congenital disease due to a hole in the wall of her heart. Since birth pabalik balik sila sa hospital dahil sa paglaki niya ay mas lalong lumalaki ang butas sa kanyang puso.

"Luckily, hindi siya namatay. Nailagan niya ang fireball ng wicked witch." They all sigh for relief, napangiti ako sa kanila.Ngunit hindi pa dito natatapos ang kwento.

" Ngunit, dahil dun ay natakot siya. Binitawan niya ang spada at nagsimulang tumakbo palayo. Walang nagawa ang prinsesa kundi umiyak" Everyone shouted in despair and sadness.

"Paano na ang princesa Doc? Bakit tumakbo ang prinsipe, ang duwag niya naman?" Si Rita na ang nagtanong. Bakas sa mga mukha ng mga bata ang disappointment sa ginawa ng prinsipe.

 This girl has Bone cancer. Nakuha niya ito sa kanyang ina na namatay dahil rin sa bone cancer.

"Sino nalang ang magsasave sa princesa?" Elly asked while clutching her doll closer

"Mamatay na ba ang prinsesa?" Rita asked again

"wait! Wait!" awat ko sa mga ito "Hindi pa nga tapos ang prinsesa kayo talaga" ningitian ko nalang sila at pinagpatuloy ang kwento

"The little princess cried but she never gave up. She realized that everyone is gone and no one else can help her. But she have herself and that is enough to save her self. Dahan dahan niyang pinulot and espada at bago siya patayin ng witch ay sinugod niya ito. Natakot man siya at nasaktan sa una, ngunit hindi siya sumuko. She fought hard and in the end, napatay niya ang wicked witch at ang kasamaan nito" I ended the story with a smile

"Yeheyyyyy! Ang brave po ng prinsesa" Elly clapped her hands with enthusiasm.

"Be like the princess girls! Fight for yourself , okay?" gusto kong tulungan ang mga batang ito. We, Doctors, will always try to save them but they have the final say whether they want to fight or give up.

"Opo Doc" sabay nilang sagot sa akin

"Parang ngayon ko lang narinig ang story nayan ha" naputol ang aming pag uusap dahil sa isang lalaking biglang nagsalita. Nakahilig ito sa pinto at nakahalukipkip

"Doc Ian!!" sabay na bati ng mga bata

"Hey girls! Kailangan niyo ng matulog para malakas kayo bukas!" hinatid niya ang mga bata sa kanikanilang mga higaan at pinatulog na rin. Nagpaalam na rin ako at sinarado ang pinto.

"And as for you Madame, kailangan mo ng umuwi" linapitan niya ako at tinapik ang aking ulo. Inirapan ko lang ito at nagpatuloy ng lakaw patungo sa office ko. 

"Tsaka bakit ganoon ang story Reesten, hindi naman tumatakbo ang mga prinsipe?" natatawang tanong nito sa akin. 

Bakit ba ang kulit nito?

"So? ako yung may gawa nun" irap ko rito

"Hindi ka nga bitter" bulong nito. Anong bitter? Sino? ako?



"Madame, kanina pa ako tinatawagan ng ate mo! Kanina pa daw nagsimula ang party ng kapatid mo! Pinapaauwi ka na" narito kami ngayon sa office ko. Tinitignan ko ang mga papers sa lamesa habang ito'y nakaupo sa lamesa sa harap ko.

"Duh, as if ako ang magdadala sa pagkain" irap ko rito. Pwede naman nilang simulan ang party kahit wala ako

"Ofcourse dapat present ka. KAPATID ka niya" sagot niya sa akin. Ang kulit. 

"Birthday niya yun!Im just going to eat there, give her gift,greet her and sleep" yan lang naman ang gagawin ko. I hate gatherings especially family gatherings. 

"And besides, isang buwan ka ng nandito. Nauumay na ang hospital sa mukha mo! Now, enjoy your 1 week leave and stay with your family" May emergency kasi sa hospital kaya kinakailangan kung magstay sa hospital for a month. Well, ang maganda naman dun ay bibigyan ako ng one week leave. 

"Alright sir"  hindi na ako makatanggi sa kanya, naririndi na rin ang tenga ko sa mga sermon nito  "uuwi na but remember si Claire kinakailangan bigyan ng ----"

"Gamot at 7 a.m.Si Rita rin at ibang bata. Chill and enjoy Ally. We can handle everything here" kahit ganito si Doc Ian, maasahan talaga ito hindi lang bilang doctor pero bilang kaibigan rin. 

"Sige na Resteen, umuwi ka na, wag mong hintayin na ang pamilya mo pa ang pumuta sa hospital" makahulugang banta nito sa akin

"Thank you " I sigh at niligpit na ang mga gamit ko

"Hey Resteena" tawag nito

"hmm?"

"Show your fam your big and wide smile like how you smiled at the kids"  napatigil ako sa aking ginagawa dahil sa sinabi nito. Smile,huh?

"It's not like they need my smile. Marami naman ang bibigay ng ngiti dun" I just shook my head ang continued fixing the papers and my bag

"Res, you've wandered too much, isn't time to go home?"

But how can I go home when I already lost the way

"Alright. Bye Ian"

After LightWhere stories live. Discover now