Supposed to Be

Part 24

Hila-hila parin niya ako hanggang sa makarating kami sa parking lot. Agad kong hinila ang braso ko dahil nasasaktan na ako sa paraan ng pagkakahawak niya.

"What the hell is you problem!?" sigaw ko sa kanya. He look tensed and tried to calm down before finally averting his gaze on me.

His eyes are screaming millions of emotions but pain and anger are the most that I can decipher.

"Hindi mo pa alam?"  tanong niya ng may halong inis at pagtataka.

"What the hell are you talking about?" I shot back.

His breathing is hoarse and I can feel that his patience is already becoming thin.

"They didn't tell you?"

"Who told who?" balik-tanong ko sa kanya. His effect on me is too much but I need to remain calm and strong in front.

Napabuga siya ng hangin at akmang tatalikod na nang hilahin ko siya pabalik.

"Hinila mo ako papunta rito pero wala naman pala akong napala sayo?" iritable kong pahayag sa kanya. Ano ba ang dapat kong malaman?

He smirked and forwarded a step to me. Halos manigas ako sa aking pwesto ng unti-unti siyang lumapit sa akin.

"Why? Ano ba ang dapat mong mapala sa akin?" and shifted his face down to level with me. Agad akong napahakbang paatras ngunit agad niyang nahila ang braso ko palapit sa kanya. Shit! What is he going to do?!

I didn't think Nicolai can be this playful and....evil.

"A-ano bang pinagsasabi mo?" utal-utal kong sagot sa kanya. Tumango-tango siya na parang may kung anong naisip.

"You know? I was supposed to be just a responsible president, an outstanding student, and a guy deprived of love life, but you, Cathe Elise Geronimo came," he breathed in my face before finally letting go of my arm and leaving me dumbfounded.

What..what is he supposed to mean? And why was his eyes radiating pain and anger?

Gulong-gulo ang isip ko nang makarating ako sa bahay.

Nicolai Dela Vega is making me insane!

He was deprived of lovelife but..but I came? What is that supposed to tell me? That he is inlove with me? Imposible! Ni hindi nga siya nagpapakita ng interes sa akin, tapos ganon?

"You look weird"

Nagulat ako at bumalik lang sa reyalidad nang magsalita si kuya.

"K-kanina ka pa dyan?" I asked.

"Kadadating lang. You seem lost," at umiling pa siya bago siya dumiretso sa kusina.

Nakakainis yang Nicolai na yan! Nakakabwisit siya! Kahit gusto ko siya, wala siyang karapatang magsabi ng mga salitang wala namang sense na gumulo lang lalo sa isip at lalong-lalo na sa puso ko.

Umakyat nalang ako sa kwarto at hindi na nagawang magdinner dahil nawalan na ako ng ganang kumain.

Inubos ko nalang ang buong gabi ko sa pagrereview dahil matatapos naman na din ang exam bukas.

Pinilit kong inalis ang mga salitang binitawan ni Nicolai ngunit talagang binabagabag ako ng bawat pangungusap na binitawan niya kanina.

Ano bang ibig-sabihin niya dun?

Nang matapos ako sa pagrereview,naisipan ko ng matulog. I was about to lay in bed when my phone rings and it flashed Areeza's name.

"Hello?" panimula ko.

"Let's party tomorrow!" yan agad ang bungad niya sa akin.

"What?" I sighed and deeply breathe. "Last time I got drunk, napaamin ako ng wala sa oras," I calmy said.

"That's the plan. Pero hindi ka na kay Nicolai aamin kundi sa akin. Tinakasan mo ako kanina," sabi niya na may halong pagtatampo. Just great. Mukhang hindi na ako makakahindi sa babaeng 'to.

Um-oo nalang ako at natulog na.

Nagising ako ng aking alarm kung kaya't bumangon na ako at itinuloy ang pagrereview. 6:30 na ng umaga, kailangan ko lang magrecall at maliligo na ako.

Dahil free day namin ngayon, nagsuot ako ng yellow na sleeveless top at tinernohan nalang ng denim na jacket at saka nag high waist na pants. Mas mabuti na ang handa dahil paparty daw kami mamaya.

Naisipan ko ng bumaba at nakasalubong ko si kuya sa may hagdanan.

"Kuya, mal-late ako ng uwi mamaya," pamamaalam ko.

"And why is that?" at pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

"May pupuntahan kami ni Areeza"

"Siguraduhin mo lang na hindi mapaparami ang inom mo," paalala niya at muntik na akong mabulonan sa sarili kong laway. How did he know? I just rolled my eyes at tuloyan ng umalis. Magbr-brunch nalang ako mamaya.

Nang makarating ako sa university, dumaan muna ako sa coffee shop at nag-order ng caramel macchiato.

I parked my car immediately and ran my way to the designated room that was given to us. I stopped on my tracks when I saw Francesca and Nicolai discussing about something on the doorway.

Bumaling si Francesca sa gawi ko at kumaway nang makita ako.

Ayoko sanang lumapit sa kanila pero kabastusan naman kapag hindi ko papansinin si Francesca.

"Uh, hey," bati ko sa kanya at hindi ko nalang pinansin si Nicolai.

Sumilay ang nakakalokong ngiti sa kanyang mga labi. Uh-uh. I'm out of here.

"Salamat sa pagbigay kay Aaron ng calculator niya kahapon," and she chuckled while I saw Nicolai creased his brows. Ang gwapo niya talaga bwiset!

"What are you talking about?" masungit niyang tanong sa pinsan niya at dali-dali na akong pumasok sa loob to spare my life from the talk.

The exam started at unang numero palang ay hindi ko na alam ang sagot.

So much of thinking about Nicolai, huh?

Itinuloy ko nalang ang pagsasagot at buti nalang nairaos ko.

"Excited na ako mamaya!" masayang pahayag ng baliw na babaeng 'to.

May dalawa pang exam at binayaan ko na lang si Areeza na dumaldal at tinuloy na ang pagrereview.

"Hi, can I borrow Areeza for a while?"
Napaangat ako ng tingin at nakita ko si Vince na nakangiti sa amin.

"O? Bakit mo naman ako kailangan? Ayoko nga—
aangal pa sana siya pero tinulak ko na siya papunta kay Vince. Nakakaabala lang siya sa pagrereview ko e.

Nasa kalagitnaan ako ng pagbabasa nang may umupo sa tapat ko.

"And where exactly are you heading with my sister after?" Silvestre asked with his one brow up.

"Makalimot," I answered without even thinking.