My Gang Leader

7.

Bella's p.o.v

Eenmaal in de auto, had ik nog steeds niet helemaal uitgevogeld waarom alles was gecanceld, dus besloot ik het domste te doen in zo'n situatie: het aan Trey vragen.

'Waarom doet iedereen vandaag wat dingetjes voor zichzelf enzo?'

Tot mijn verbazing antwoordde hij als een normale persoon voor een keer. 'We kregen een tip dat er een aanval op ons gedaan zou worden.'

Mijn adem stokte spontaan in mijn keel en opeens leken de prachtige villa's waar we langs reden me niet meer te boeien. 'Is het veilig voor ons om buiten te zijn?'

'Geen probleem.' Ik probeerde hem te geloven, maar een onderbuik gevoel vertelde me dat het niet lekker zat, maar het zal wel. Terwijl Trey ging schakelen streek zijn hand zachtjes langs mijn been en een tinteling schoot door mijn lichaam. Mijn ogen bleven strak op de naderende snelweg gericht, hopend dat hij mijn reactie op zijn aanraking niet had gemerkt.

Vervolgens reden we ongeveer vijf minuten op de snelweg, totdat we bij een afslag het terrein van een enorm winkelcentrum op reden.

'We zijn er,' zei hij, terwijl hij zijn sigaret het raam uit gooide. Godzijdank dat we in een cabrio zaten, anders was ik allang gestikt in de vieze rooklucht.

Stil liepen we naar binnen en ik zuchtte bij het voelen van de koele airco lucht. Het kleine stukje van de auto naar de winkels was ik bijna weggesmolten in deze hitte, het was niet normaal meer.

Nadat we door de beveiligingspoortjes waren gegaan, keerde Trey zich tot mij. 'Wat heb je nodig?'

'Eerst moet ik naar de apotheek.' Ik twijfelde voordat ik het volgende ging zeggen, wetend dat hij door zou hebben wat ik nodig had, tampons. 'Alleen graag.'

Tot mijn verbazing het blijkbaar niet doorhebbend veranderde zijn houding in ietsjes bozer. 'Waarom alleen?'

'Uhm, vrouwenspullen.' Ik schuifelde ongemakkelijk op en neer op mijn benen.

'Genoeg gezegd, ga maar, ik wacht hier wel.' Gelukkig had hij het nu wel door, te zien aan zijn verwarde blik.

'Ik heb geld nodig...'

Zonder te aarzelen gaf hij mij een gouden kaart, alsof het de normaalste zaak op aarde was. 'Hier, hou het maar en gebruik het wanneer je iets nodig hebt.'

'Dankje.'

***

Een kwartier later kwam ik terug om een ongeduldige Trey te zien. Hij trok me meteen mee naar een kledingwinkel, waar ik eerst nooit naar binnen zou zijn gegaan, aangezien alleen popsterren het geld hadden om er iets te kopen. Er stond een grote poef in het midden en aan de wanden hingen rekken vol met designer kleding.

'Oké, kies eerst persoonlijke kleding uit, wat je maar wilt en daarna wil ik dat je wat kleding voor werk probeert.'

'Kleren voor werk?'

'Compleet zwart voor als je in de verzamelruimte bent en kleren voor als je op "missie" bent.'

'Check.' Ondanks de outfit die ik straks aan ga hebben, denk ik nog steeds niet dat ik iemand zou kunnen versieren.

Binnen een uur was ik klaar met kleren kiezen en boy...

Eerst kwam ik het hokje uit om Trey mijn zwarte outfit te laten zien. Hij bestond uit een zwarte skinny jeans, een zwarte croptop en een leren jasje. Persoonlijk vond ik dat ik eruit zag als een spion, maar het zou wel.

'Top,' was alles dat hij te zeggen had en ik ging terug het hokje in om mijn eerste "versier" jurk aan te trekken. Het was een donkerrode bodycon en voor mijn smaak zat hij veeeels te hoog. De hele achterkant was open en de jurk was van top tot teen, of beter gezegd kont, van kant.