My Gang Leader

2.

Bella's p.o.v

Samen met Caleb liep ik een enorm flatgebouw in. Er was een mooie ontvangst hal met een grote trap die naar de verdieping daarboven leidde. De vloer was van marmer en er hing een kroonluchter aan het plafond. Al met al was het gebouw tot nu toe erg mooi.

Plotseling klonk er een piepje en Caleb pakt zijn telefoon erbij.

-

Op Calebs telefoon

Trey: Breng haar maar naar de gastkamer. Ik kom zo ook naar huis.

Caleb: Ok, baas.

Trey: En bewaak de deur tot ik terug ben.

-

'De baas zal zo terugkomen,' zei Caleb nadat hij zijn telefoon weer had weggedaan. 'Ik zal je je kamer laten zien.'

'Mijn kamer?' antwoordde ik verbaasd.

'Lopen,' commandeerde Caleb.

We liepen de trap op en sloegen rechtsaf. Het was geen brede gang, maar wel weer een hele mooie. Ook die vloer was van marmer en aan de wanden hingen kristallen lampen. Na een tijdje kwamen we langs een lift en stapten we in. We gingen helemaal naar verdieping 30.

Eenmaal boven stapten we uit de lift en sloegen we weer rechtsaf. Het was eenzelfde soort gang als op de eerste verdieping. Caleb liep de tweede deur aan de linkerkant in en ik volgde.

'Dit is jouw kamer,' zei Caleb.

Wow, dit is echt een hele mooie kamer en dit was maar het gast verblijf. Ik kon me niet voorstellen hoe de andere kamers in dit huis er dan uit moesten zien.

Er stond een prachtig hemelbed met nachtkastjes aan beide zijkanten. Er stond een kleine kaptafel en daartegenover was een groot raam met zijden gordijnen. Naast het raam stond een houten kledingkast en overal in de kamer hingen schilderijen. Op de grond lag een wit wollig tapijt en op het bed lagen allerlei kussens en dekentjes. Aan de andere kant van de kamer was een deur, waarvan ik gokte dat die naar een badkamer leidde.

'Wat is je naam?' vroeg Caleb dreigend.

'Gaat je niks aan,' antwoordde ik vastberaden. Als ik op de enige manier nog zou kunnen ontsnappen, moest ik ze niks geven waarmee ze me konden opsporen en al helemaal niet mijn naam.

'Zo volwassen,' lachte Caleb.

'Rot op,' zei ik.

Calebs houding veranderde en hij vouwde zijn armen in elkaar. 'Je zou alles een stuk makkelijker maken als je gewoon even meewerkte. De baas kan je zonder twijfelen gewoon doden als hij daar behoefte aan heeft.

Shit, nu heb ik geen keuze meer. Ik ademde diep in.

'Mijn naam is Bella Faye,' zei ik met een zucht.

'Dat was toch niet zo lastig?' zei Caleb geïrriteerd. 'Maak het jezelf nu maar comfortabel hier. Door de deur daar kom je in de badkamer en probeer maar niet te ontsnappen,' ging hij verder. 'Ik sta voor je deur en je komt dit huis niet uit zonder een sleutel.'

Na dat gezegd te hebben liep hij weg en sloot hij de deur achter zich.

Zuchtend plofte ik op het bed. Ik denk niet dat ik überhaupt zou willen ontsnappen als het kon. Deze kamer was geweldig, honderd keer beter dan een parkbankje. Ik hoop wel dat ze me niet vermoordden. Ik ga maar even douchen en dan een poging doen tot slapen.

Ik stond op en liep de badkamer in. Ook die was weer prachtig. Alles was van marmer en er hing een enorme spiegel. Er was een waterval douche en ook nog een badkuip. Ik kleedde me uit en ging onder de warme douche staan.

Na een tijdje was ik klaar. Die douche was echt geweldig. Ik liep mijn kamer weer in. In de badkamer had ik een shirt gevonden en vond het wel gaan als slaapshirt. Ik had geen idee van wie die was, maar ik kon het net zo goed even lenen.

Ik gaapte en wreef in mijn ogen. Het was vast al erg laat geworden, tijd om te gaan slapen. Het bed lag verschrikkelijk comfortabel. Ik sloot mijn ogen en viel langzaam in slaap.

Treys p.o.v

'En? Heb je haar naam?' vroeg ik.

Caleb knikte. 'Ze heet Bella Faye.'

'Bella Faye. Heb je al research gedaan?'

'Ze is zeventien, woonde eerst in het oosten van de stad. Geen familie, haar ouders zijn omgekomen in een autocrash toen ze dertien was,' antwoordde Caleb.

'Waar woont ze nu?' vroeg ik. Hij had gezegd dat ze eerst in het oosten woonde, maar haar woonplaats nu had hij niet gezegd. Ik was benieuwd.

'Haar oude huisbaas heeft haar eerder vandaag uit huis gegooid. Ze was haar baan verloren en kon de huur niet meer betalen,' antwoordde Caleb meteen.

'Dus ze is dakloos?'

'Geen idee, de huisbaas zei dat ze een ex heeft genaamd Eric James. Ze waren niet zo fijn uit elkaar gegaan. Hij had de gewoonte haar te mishandelen. Misschien woont ze nu daar, maar dat lijkt me sterk.'

Als er iets was waar ik niet tegen kon was mannen die zonder reden vrouwen mishandelden. Natuurlijk hield ik Bella hier nu vast, maar dat kwam omdat ze getuige was geweest van een van onze moorden. Ik had geen andere keus.

'De huisbaas zei wel dat Eric altijd in de buurt is en dat ze soms weer terug bij elkaar zijn,' ging Caleb verder.

'Heb je iets gevonden over deze Eric James,' vroeg ik iets bozer dan dat de bedoeling was.

'Een kleinschalige crimineel. Een pester, heb ik gehoord,' antwoordde Caleb bespottend.

'Oké, zoek zo veel mogelijk over hen op en verzamel alle informatie die je kan vinden.'

Caleb knikte gehoorzaam.

'Waar is ze nu?' vroeg ik.

'Ze slaapt.'

'Mooi, je kan nu gaan. Ik zie je morgen weer,' zei ik.

'Tot morgen baas,' zei Caleb terwijl hij langs me de gang uit liep.

Ik ging maar even bij Bella kijken. Dakloos he? Ik liep de kamer binnen en zag haar op bed liggen met mijn shirt aan. Die had ze waarschijnlijk ergens gevonden. Damn, ze ziet er goed uit. Zou ik haar echt kunnen vermoorden als het moest? Ik moest ook maar even bij Alex gaan kijken.

Ik liep de deur aan de andere kant van de gang in. 'Alex!' Waar was hij nou? En wat moest dit voorstellen. Overal op de grond lagen kleren en in de hoek lag een stapeltje afval. Het leek wel alsof er een bom was ontploft.

Ik pakte mijn telefoon en typte Alex' nummer in. Hij nam meteen op.

'Alex! Waar ben je?! Kom nu naar huis. Je weet dat je niet alleen de stad in mag in de avond,' zei ik streng. 'Laat me je niet komen zoeken.' Boos hing ik op en stopte mijn telefoon weer in mijn zak.

Die jongen wordt nog eens mijn dood.

=

Wie zou Alex nou zijn en hoe gaat het verder met Trey en Bella?

Vergeet dat sterretje niet te kleuren!