Trzech Wspaniałych (GTA V)

4. "Los Santos Jerks"

Gdy tylko Antonina zeszła do piwnicy, napotkała karcący wzrok swojego przełożonego.

- Dzień dobry - usłyszała tylko.

Domyślała się już, jakie pytania postawi jej Friedrich. I wiedziała, jak na nie odpowie.

- Byliśmy z Eliotem na łyżwach - odpowiedziała szybko. - Tak, wiem o wszystkim. Ale i tak widzę, że dopiero zaczynasz robić bimber. Ale oczywiście, nie usprawiedliwiam się, przecież tak tego nie lubisz.

Franklin dotrzymał słowa i naprawdę pomógł dziewczynie. Grupa "Los Santos Jerks" bardzo pilnie potrzebowała rąk do pracy. A Tosia te ręce posiadała.

Początkowo nie zdawała sobie do końca sprawy, że pakuje się w czarny biznes. Zdecydowanie nie byli to jednak agresorzy budzący postrach. Właściwym określeniem byłaby garstka ludzi żyjąca na przedmieściach wielkiego miasta, zamieszkująca opuszczone budynki, gdzie urządziła sobie przyzwoite lokum, pędząca bimber i prowadząca biznes narkotykowy, która na sumieniu miała tylko drobne kradzieże. Nie liczyli się we wspaniałym i wielkim Los Santos. Mimo to dla dwudziestodwulatki było to miejsce, które mogła bezsprzecznie nazwać swoim domem, a członków grupy rodziną.

Od pamiętnego zerwania z przeszłością minęły już bowiem trzy lata, a LS wielokrotnie pokazało jej wszystkie swoje tworze.

- Poproszę dostęp do wodociągów - odparł oschle.

- Oczywiście, szefuńciu.

Niebawem woda została już nielegalnie ściągnięta z jednego z nich. Chodzili w tą i z powrotem, niosąc worki z cukrem. Dziewczyna nie mogła jednak znieść nastroju swojego przełożonego i podeszła do niego. Położyła palce na kącikach jego ust, ciągnąc je ku górze, w celu wywołania uśmiechu na pochmurnej twarzy trzydziestotrzylatka.

- Nie dąsaj się, Freddy - poprosiła, robiąc słodkie oczka. - Nie lubię jak kręcisz nosem.

- A ja nie lubię fikuśnych transformacji mojego imienia - Niemiec próbował udawać obrażonego, ale w końcu uległ.

- Sam jesteś fikuśna transformacja.

- Wiesz, że jesteś ostatnią osobą, na którą umiem się gniewać.

- Aż za dobrze - uśmiechnęła się szeroko i wrócili do pracy.

Friedrich Zeiger był przywódcą całej grupy. Nikt właściwie nie wiedział do końca, dlaczego wybrano właśnie jego, ale zapewne stało się tak, ponieważ był najbardziej rozważny z nich wszystkich. Na pewno równie istotny okazał się wiek, gdyż przekraczał średnią. Nie lubił mówić o tym, co stało się przed jego przyjazdem do Los Santos, wiadomo jednak, że był iluzjonistą. Pewnego razu jedna ze sztuczek zakończyła się totalnym fiaskiem i jego asystentka bardzo mocno na tym ucierpiała. Zaszył się w Stanach, pracował jako ślusarz aż w końcu dołączył do "LS Jerks". Jego umiejętności okazały się bardzo przydatne, umiał bowiem bez żadnego problemu wtopić się w tłum i ukraść kilka portfeli.

W końcu dołączył do nich również Eliot - najbardziej optymistyczny człowiek w okolicy i były łyżwiarz. Chudy brunet zbiegł tanecznym krokiem do piwnicy i prawie wywinął orła na wejściu. Poprawił ze stylem swoje okulary zerówki i roześmianym spojrzeniem zmierzył kotły. Podszedł do jednego z nich, a jego kąciki ust uniosły się jeszcze wyżej.

- Mocne jak zawsze, co? - zażartował pogodnie. - Naćpani farmerzy z Sandy Shores będą zadowoleni.

- Skoro specjalnie przyjeżdżają do nas, by kupić nasz bimber to coś musi być na rzeczy. Przyznam bez bicia, że równie mocnego nie miałem nigdy okazji pić.