Taşınma fikrinin heyecanı bütün aklımı alıp götürmüştü. Çok heyecanlıydım. Merdivenleri düşe kalka çıkarak odama gelebildim. Bu eve veda etmek biraz zor olacaktı. Sonuç da 18 senemi bu evde geçirmiştim.
Kapının tıklaması ile irkildim. Gelen hizmetçiydi.
"Efendim lütfen odanızı toplamam için bana izin verin." dedi.
"Tamam" diyerek yanıt verdim.
Aşağıya indiğimde annemin mutfaktaki tabakları kutulara yerleştirdiğini gördüm. Muhtemelen hizmetlilerin tabakları kıracağından korktuğu için kendi yapıyordu.
Babam la konuşmak için yanına gittim. Ne zaman yola çıkacağımızı falan sordum. Yaklaşık dört saat sonra yola çıkacaktık. Gideceğimiz yer baya uzakmış. Gece şehri diye adlandırılıyormuş. Havalar orada burhanından daha soğuk olacakmış. Açıkçası biraz garip gelmişdi.
Nihayet yola çıkmıştık. Üç arabayla gidiyorduk. En öndeki arabada babam ve annem. Onların arkasında ben. Benim arkamda da eşyaların yüklü olduğu kamyonet vardı. Bu kadar yol nasıl bitecekti.
Sonunda altı saatin ardından eve varabilmişdik. Bu şehir geçekten bi tuhafdı. Havası sanki her an bi şey olucakmış gibiydi. Etrafı merak etmem elimde olan bi şey değildi. Daha eve bile girmeden etrafı dolanmaya çıktım. Sokak lambalarının aydınlattığı yoldan gidiyordum. Bir cırlama sesi duydum. Aman tanrım! Buda neydi şimdi. Merakıma yenik düşüp sesin olduğu yere doğru gittim. Çalılıkların arkasından gizlice kafamı uzatarak baktım. AMAN TANRIM!! Bu da neydi böyle. Bu tuhaf şeyler. Burada olanlar gerçekten normal şeyler değildi...
2. BÖLÜM SONU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Sivri Dişleri
VampireAilemin benim için daha uygun gördüğü bu vampir dolu kasaba buldum kendimi. Beynimin kapasitesini zorlayarak anladığım olaylar yaşıyorum. Peki ben burada nasıl yaşayabiliryorum. O kadar vampirin arasında tek insan, ailem ve ben. Ailemm... Hayır. Uma...
