Kendimi yine Hector'un kollarında buldum. Ama bu nasıl olur. Ne ara aşağıya inipde...
Göz göze geldiğimizde şaşkın gözlerle ona bakıyordum. Artık bi açıklama yapması gerekiyordu.
"Bana bir açıklama yapıcakmısın?"dedim sinirli bir şekilde.
"Jessica sakin ol."dedi.
"Sakin ol mu? Şu durumda nasıl sakin olabilirim. Buraya ilk taşındığımız gün dolaşmaya çıktığımda tuhaf bir adam ve karşısında o an insana benzemeyen sizi görüyorum, sonrasında çok hızlı bir şekilde eve geliyosunuz, şimdi de bu. Eminim ki bu boynumdaki yara izininde sizinle bir alakası vardır.""Jessica bütün hepsini bir açıklaması elbette var ama inan bana şu an sana hiç bir şey söyleyemem."
"Şu an sana o kadar farklı gözle bakıyorum ki mümkün olduğunca ben den uzak dur."
Gerçekten artık bunu çok merak ediyordum. Kafam çok allak bullak olmuşdu. Olanları anneme ve babama anlatsam mı acaba diye geçirdim içimden.Saat onbiri geçiyordu. Artık uyusam iyi olur dedim kendi kendime. Yorgun olduğumu hissettim. Yavaş yavaş gözlerim kapandı ama uyumuyordum. Uyuyamıyordum. Gözlerimi birden açdım. Balkonda biri vardı. "Kim var orda" diye alçak sesle bağırdım. Bir az daha içeriye doğru yakalaşında kim olduğunu anladım. Hector. Yine beni şaşırtmışdı.
"Sen nasıl... diye sormayacağım."
"Jessica beni dinle"
"Seni dinliyeceğim. Bana bunların hepsini anlatacaksın ama şu an değil. Seni dinleyemeyecek kadar yorgunum."
"Tamam sen bilirsin" dedi ve balkona doğru ilerledi. Gizlice ona bakmaya çalışdım. Balkondan hızlı bir şekilde kendi evlerinin balkonuna zıpladı. Yatağıma geri döndüm ve uyumaya çalışdım._______________
Sabah kalktığımda saat 1'e geliyirdu. Cumartesi gününün verdiği sevinçle yatakdan kalktım. Aynaya baktığımda boynumdaki yaranın geçmiş olduğunu fark ettim. Yaraya ait hiçbir iz yoktu. Bu beni bir az da olsa şasırtmışdı. Telefonumu alıp hemen Hector'e "ben geliyorum konuşmamız lazım" diye mesaj attım. Telefonumu cebime koymadan "tamam" diye yanıt verdi.
Evden çıkdığımda o da evden çıkıyordu. Hemen yanıma geldi. Ona çok yüz vermemeye çalışdım.Herşeyin başladığı parka doğru yürüdük.
Yine o zaman ki gibi kimse yok du. Hemen bir banka oturduk. İçimi bi heyecan basmışdı.
"Dinliyorum hepsini bana teker teker anlatıcaksın."dedim
"Önce bana nefret ediyormuş gibi bakamayı bırak. Emin ol anlatınca bana hak vericeksin."dedi
Bakışlarımda hiç bir değişiklik yapmadan ona bakarak " hedii " dedim.
Anlatmaya başladı. Vampirlerden bahsediyordu. Bu kasabada sadece vampirlerin yaşadığını o yüzden bu kadar ıssız ve soğuk olduğunu söyledi. Vampirlerin özelliklerinden, vampir avcılarından... Hepsini teker teker anlattı. Aklımdaki bütün sorular cevaplarını buluyordu. Çok şaşırmışdım. Burası böyle bir yerse babam ve annem taşınmak için niye burayı uygun gördüler diye sordum kendime.Sonra boynumdaki yara geldi aklıma. Hiç beklemeden sordum.
"Peki ya boynumdaki yara onun bu konuyla alakası ne?"
"Onu kimin yaptığını bilmiyorum ama muhtemelen Justin yapmışdır. Sen bir insansın ve kanının kokusu çok güzel. Imm.."
Bu dedikleri beni bir az ürpertmişdi. Birinin bana kanının kokusu çok güzel demesi bir az tühaf gelmişdi.
"Justin kim?" diye sordum.
"Sana o gün o zorbalığı yapan şe... kişi."
Benim yanımda olduğundan dolayı kelimesi yarım kalmışdı. O günü hatırlayınca tüylerim diken diken olmuşdu. Konusmaya devam etti. Lafı değiştiri gibi
"Pekii siz neden bu kasbaya geldiniz?"diye sordu.
"Bilmiyorum. Babam benim için buranın daha iyi olacağını söyledi."dedim.
Bir süre sessiz sessiz oturduk. Gerçekden bunların mantıklı bir açıklaması varmış diye geçirdim içimden. Kısık bir sesle "özür dilerim" dedim. Şaşırmış gibi duruyordu.
Hafif gülümseyerek önemli değil dedi. Ona birden sarılasım gelmişdi. Kendime zar zor hakim oldum.
"Jessica burası senin gibi insanlar için çok tehlikeli."dedi.
"Biliyorum galiba."dedim
"Merak etme ben seni korurum"dedi tatlı bir ses tonuyla.
Kalbim birden bi tuhaf oldu.Daha önce hiç yaşamadığım bir duyguydu bu. Ne! Olamaz. Aşık mı oluyorum ben. Saçmalama Jessica.
Aptalca bişey bu...5. BÖLÜM SONU
Yorumlarınızı bekliyorum...💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Sivri Dişleri
VampiroAilemin benim için daha uygun gördüğü bu vampir dolu kasaba buldum kendimi. Beynimin kapasitesini zorlayarak anladığım olaylar yaşıyorum. Peki ben burada nasıl yaşayabiliryorum. O kadar vampirin arasında tek insan, ailem ve ben. Ailemm... Hayır. Uma...