Seven

0 1 0
                                    

Nilapitan ko kaagad si Troy dahil may balak nanaman siyang sumugod.

"Troy stop okay!?"

Tiningnan ko si KK at gulat siyang nakatingin dun sa lalaking nakaupo padin.

"K? Are you alright?" tanong ko sa kanya. Nilapitan niya yung lalaki at inilahad ang kamay niya. Kinuha naman nung lalaki ang kamay ni KK at ng makatayo hinawakan niya ang kanyang bibig bigla naman siyang nag smirk at tiningnan si Troy.

"Troy! What the hell did you do!?"Sabi ni KK na ngayon palang naabsorb ang ginawa ni Troy.

"I thought .. "

"You thought what? Na may ginawa siya sa akin? Troy hindi dapat ganon! He was just helping me!"

"What? ano bang nangyari K? Are you alright? Nagalala kami para sayo! Baka pagnalaman ni Dad ito lagot ako!"

Tiningnan niya ako .

"I dont fucking care! He's your dad not mine."

I look at her eye to eye and i wanted to cry for what she said.

"K please forgive him! Forgive us for what we did! For god sake K its all in the past! Cant we just move on and start a new one?! Hindi lang ikaw ang nasasaktan!"

"Hahahahahaha! Funny! forgive!? What the fucking hell ! And now your begging me to forgive you! Hell no! it wont happen hinding hindi ko kayo mapapatawad! Bato na ang puso ko pagdating sa inyo! Hindi lang ako ang nasaktan oo pero wala kang karapatan para pagsabihan ako ng kung ano ano. Stay away from me. I dont need you and your fucking family! Leave us alone and dont you dare come near me!"

Tapos tumakbo na siya paalis sa amin sakto namang may dumaang taxi. Naiwan kaming walang imikan at nakita ng mata ko ang papalayong lalaki hinayaan nalang namin siya.

"You okay dude?" sabi ni Troy

"Its fucking hurt Troy.. Sana hindi nalang ako nagpunta kesa sa ganito."

"It'll be okay soon. Maghintay lang tayo ng tamang panahon. For now umuwi na muna tayo. We need to rest."

Hinatid ko muna si Troy sa kanila at nagmaneho na ako pauwi sa condo ko. Pagkadating na pagkadating ko sa condo humiga agad ako sa sala at ipinatong ang kaliwang kamay sa forehead ko.

I want to cry. I want to show them that im hurting that im in pain too. Is it my fault na maging anak ako ng tatay ko? Kasalanan ko din ba kung bakit ayaw ako ng mga kapatid ko? Kasalanan ko din ba kung bakit nawalan sila? Damn it! I want to say yes pero kasalanan din ba na maging anak ako?! Putangina lang e! Ang sakit sakit!

Tiniis ko lahat ng mga panlalait nila sa akin lahat ng mga masasamang kutya tinanggap ko yun! But when it comes to KK natitiklop ako nasasaktan, hindi ko matiis na hindi masaktan siguro nga dahil totoo? Pero hindi e! Wala naba akong karapatang maging tao sa paningin nila? its so gay pero nakakaiyak lang e!

ringringring

Kinapa ko ang bulsa ng pants ko kinuha ko kaagad ang phone ko at sinagot.

"Hello?"

"Hello Vince anak? Where are you? Kanina kapa hinihintay ng Lolo at Dad mo!"

"Im not feeling well Ma."

"Are you sick?Bakit ganyan ang boses mo? Want me to go there?"

"No Ma.. Mawawala din to masakit lang ang ulo ko. Im sorry po! Bye Ma!"

The inoff kuna ang phone ko. Oo nga pala may meeting pala ngayon sa company! Nakalimutan kuna dahil sa occupied na ang utak ko sa mga nasabi ni KK.

"Argh!"

Napaupo ako sa sobrang frustration. Madidisappoint kona naman sila Lolo tsk! Naisipan ko nalang pumunta sa kwarto at dun nalang.

----

"Kuya hindi sinasagot ni KK ang phone niya! What happened ba? Tell me!"-tricia

"Tricia please kahit ngayon lang tantanan mo muna ako okay? Im not in the mood. So please. Ipahatid mona si Cherry."

Sabay akyat sa kwarto ko at ibinagsak ang katawan sa kama. It is along day for us. I put my hand on my forehead and begun to think of everything.

"Argh! Ayoko ng isipin muna ! Tatanda ata agad ako dito sa pilipinas!" Nasabi ko na ako lang ang nakarinig

knockknockknock

Knowing Tricia hindi ako tatantanan nito!

"its open!"

Pagbukas na pagbukas niya ng pinto tumakbo agad siya sa tabi ko at tiningnan ako.

"Kwento!"

"Tricia wag makulit.. its a long day for us so please let me rest first."

"Kuya naman e! Nagaway ba sila ni Vince?"

"Haaay! Fine!" Umupo ako sa bed ko at inayos naman ni Tricia ang pgkakaupo.

Kinukwento ko sa kanya ang nangyari at napapashit siya.

"Meanie! Kawawa naman si Vince!Pero you cant blame my bestfriend. Is she okay nakaya?"

"I dont know trish.. just let her alone una. She can get over it. We just have to be patient."

"I hope so kuya! Thanks kuya for punching that guy pero dapat inalam niyo muna ang nangyari! Tssk! Basagulero! Makaalis na nga!"

Tapos nag walkout siya at ibinalabag ang pintuan ng room ko. Napailing nalang ako sa kapatid ko Tricia will be Tricia forever! Spoiled brat.

Magiging okay din ang lahat alam ko. In time.. Lahat kami umaasa na. Lahat naman deserve a 2nd chance pero siguro dipende lang.

Thankyou sa pagbabasa vote din po pag may time :) Salamat!

I Met My SoulMate But Destiny Did Us ApartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon