Ang akala ko dati madali ko nalang makakalimutan ang lahat. Pero hanggang akala lang pala yun. Hindi ko padin matanggap ang nangyari sa pamilya ko. Siguro nga may reason si god sa lahat ng trials na nangyayari sa buhay natin.
"Kelly? What happened to you?"
Napatingin ako sa lola ko. Matagal na pala akong nakatayo sa harap ng bahay namin. Tiningnan ko siya at niyakap.
"I saw him grandma."
Kinalas agad ni lola ang pagkakayakap namin.
"Vincent?"
Umiling ako.
"So its Vince.. Kelly apo cant you move on? Its been decade hija. Free your heart from hatred." Chaka ako hinawakan sa kamay ni lola.
"How could you say that Grams? (grams is short for grandma)" bigla kong naitanong kay lola.
"Kelly listen.."
"No! Grams! I cant.. Im still hurting.. You all look at me as a happy go lucky, a happy girl, that always smile! But the truth is? I am not.. Yha, maybe i spend alot of money. I buy things that could make me happy.. But know what Grams? If i could only buy the time? I will go back to the time where my parents died. I will surely buy that time so that no one will get hurt....like this. No one will suffered." Iniwan ko si lola sa baba at umakyat nasa kwarto ko.
Dun ako nagiiyak. At hindi ko namalayan na gabi na pala.
Knock knock
I heard someone knocking at my door. I didnt answer. I just look at my door while lying on my bed.
"Kelly Kirsten Larazaval common come out! Im going to destroy this door if you didnt come out! Yahhh Kirsten!"
Umiling nalang ako at sinubsob ang mukha sa unan. Parang mawawasak niya ang pintuan ko e! Tskk
"Hoy Kelly Kirtens! Mahiya ka naman sa amin! Kanina pa kami dito! Labas na jan!" - Tricia
"Kaya nga! Come out na Kirs! Kanina pa kami nagugutom!"- Cherry
"Tsk! Bat pa kasi kayo pumunta? Go home! I want to be alone!" Sigaw ko
"Kirs? Tingin mo uuwi pa kami? Ang sarap ng ulam niyo! Parang fiesta. Chaka dito kami tutulog ni Cherry.. Kaya dali na labas na!"
"Ayoko!"
"Ah ganyan? Sige. Bahala ka! Pag dikapa lumabas jan baka rereypin kuna si Yuan!"-Tricia
"Oo nga!"-cherry
Napabalikwas ako sa kama. Wait what? Si... Omygod! Bigla akong napatayo. Pero wait? Nasa ibang bansa si Yuan pano siya ... Hmp! Kainis.
"Go away. Wala si Yuan.. "
Tapos narinig kona namang kumalabog ang pintuan. Nakakainis na ah!
"Lechee ano ba naman Tricia? Cherry? Cant you understand? I want to be alone. I dont want anyone!" Sigaw ko sabay talukbong ko sa kumot ko. Kakainis. Ilang sandali wala akong narinig.
"Thank god!" Sabi ko. Pero maya maya may kumatok pero mahina.
"Sssh! I said.."
"Kirs.."
Bigla kong naialis ang kumot na nakatalukbong sa akin. Pinakiramdaman ko kung guni guni lang ba yon oh what..
"Kirs.. Please.."
Damn! I miss his voice. Napaiyak ako sa narinig ko. His soft voice. Napahagulgol ako sa kama ko. Nagpaflashback sa akin ang lahat.
Para akong mababaliw..
"Kirsten please open this door. Im worried. We're all worried please.."
Ayun nanaman ang bosis niya. Parang ayoko tuloy buksan. Pero i need to. I need to see him because i miss him so much.
Nagmadali akong pumunta ng pintuan ko at madaling binuksan ang pintuan.
And there..
"Kirs..." Niyakap niya ako ng mahigpit at ganun din ako. Umiyak lang ako ng umiyak sa dibdib niya while patting my back.
"Ssh stop it okay? Im here.."
"I miss you!" Sabi ko sa kabila ng pagiyak ko.
"I miss you even more."
At hinalikan at ulo ako.
Please do vote din po! Salamat! ^______^
