Despair Corner •|TAEJIN|•

Bölüm<6>

Bazı şeyleri açığa çıkaracağım uzun bölümlü bir hikaye olmayacak kısa kısa hissedeceksiniz yaşananları...
~JIN~
Bazen sadece unutmak istedim taehyung.Ama sen neden buna izin vermiyorsun?Sevgili olmamızdan bu yana sadece 1 ay geçti ve garipsin taehyung.Sadece garipsin seni tanıyamıyorum.Bu ifadesizliğin içinde boğulacakmışım gibi geliyor.Sakladığın her ne varsa bulamadım taehyung.Cesaret edemedim.Gerçekleri görmek istemedim belkide ama bugün, bugün neler karıştırdığını öğreneceğim taehyung...

~YAZARIN AGZINDAN~
Jin bu belirsizliğin içinde daha fazla boğulmak istemiyordu.Gerçekler belkide canını yakacak olsada, herşeyi öğrenmenin vakti geldiğini düşünüyordu acaba kendi buna hazır mıydı? Yoksa hazırmış gibi mi görünmeye çalışıyordu? Yola çıkmıştı gidişi olan ama dönüşü belirsiz olan bir yola.Taehyungun evine gidiyordu.Ne ile karşılaşacağını bilmese bile.Çat kapı gideceği için taehyungun bundan haberi yoktu.Evet evde ne olabilir ki diye de düşünebiliriz ama bir evde neden birşeyler gizli olmasın ki?Evet jin artık gelmişti kapının önünde bekliyordu zile basıp basmamak konusunda hâla biraz endişeliydi ama en sonunda o lanet zile basmayı seçti, bunu kendi rızasıyla yaptı.Kimsenin zoruyla yapmadı... O zile basmadan önce taehyung içerde çok sevdiği abisiyle kavga ediyordu.Ve daha yeni duştan çıkmıştı.Jinin ne kadar bundan haberi bile olmasa da...
~JIN~
Zile basmıştım evet bunu yapmıştım.Bi an hata yaptığımı düşündüm acaba ona güvenmemekte hata mı yapıyorum? Acaba herşeyi çok mu abartıyorum? Yoksa taehyungun yapısı sadece böyle olmak mı? Bilmiyorum hicbirşeyden emin olmayarak o zile bastım."*Dinnn  doonnnn"*
Ve o ses onun sesi... Kesinlikle o sesi nerde duysam tanırdım onun sesiydi sadece onun sesi...Ama taehyungun evinde onun ne işi var ki? Lanet olsun bu evde neler dönüyor?Ses kesilmişti hemen ardından kapı açıldı. Sadece belinden aşağısından beyaz bir havlu sarılmış olan, kasları full açık olan, su damlacıkları boynundan göğsüne doğru inen bir adet taehyung.Bu görüntü karşısında buraya geliş amacımı da unutmuştum ve yutkunmama engel olamadım.Taehyung kıkırdamaya başladı ahh böyle durumlarda bunu yapması hiç hoş değildi kkkkk bi an bende gülmüştüm."Kapıda mı kalayım?"
"Ah doğruu...Seni izlemeye doyamadım sevgilim...Geç içeri"
Ardından hemen içeri geçmiştim ev baya bir topluydu koltuğun üzerindeki kutuya benzer şeyi saymazsak.Bi dakika bu kutu...Çok tanıdıktı.Ben kutuda takılı kalmışken taehyung seslendi."Jin ben üstümü giyip hemen geliyorum beni bekle." "Tamam" demekle yetinmiştim sadece bu kutu da neyin nesiydi böyle.Onunla ilgili herşeyi aklımdan silmiştim ama birtek bu kutu atamamıştım aklımdan...Bu kutu bizim kutumuzdu hazır taehyung da görünürlerde yokken ben bu kutuyu açmaya karar verdim.Açtığımda ise karşılaştığım manzara karşısında ağzım şokun etkisiyle açılmış, gözlerim dolmuş bir ben vardım kesinlikle bunu beklemiyordum...
~TAEHYUNG~
Üstümü değişip jinin yanında gidiyordum.Jinin elinde o kutu vardı.Bunu farketmem gerekirdi herşeye artık buğulu bir camdan bakıyordum.Jin şoka uğramış ve gözlerinden yaşların düşmesine izin veriyordu.Kıyamıyordum ona, o kutuyu bu şekilde görmemeliydi anlatmalıydım ona herşeyi anlatmalıydım lanet olası abim çekip gitmeseydi jin bu kadar kahrolmazdı.Pislik.Jinin bakışları bana dönmüştü kesinlikle bana önceden baktığı gibi bakmıyordu.Gözleri kan kırmızısı ve artık o sevgiyi gözlerinde göremiyordum.Etrafına neşe saçan jin yok olmuştu sadece 5 dakikada olmuştu bu.Tam ağzımı açacakken jin benim sözleriyle durmamı sağladı."Bunun da bir açıklaması var mı Taehyung? Bu kutu neden senin evinde? Ve bunca zamandır benden ne saklıyordun?
•
•
•
Ayy ilk defa bu kadar uzun bölüm yazdım tebrikler banaaa.Hikayeyinin devamını merak ettiniz mi? Sizce nasıl gidiyor? Değişiklik yapmam gerekir mi?
Fikirlerinizi lütfen söyleyin benim için çok önemli...
Sizi seviyorum TAEJİNİ SEVİN❤